Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

23 Αυγούστου

23 Αυγούστου
Επέτειοι: Παγκόσμια Ημέρα για την Υπενθύμιση του Δουλεμπορίου και της Κατάργησής του

*

Γεγονoτα

1617: Ο πρώτος δρόμος μονής κατεύθυνσης δημιουργείται στο Λονδίνο.

1793: Η επαναστατική Γαλλία εισάγει για πρώτη φορά την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία, καλώντας στα όπλα όλους του Γάλλους, ηλικίας 18 έως 25 ετών.

1979: Ο σοβιετικός χορευτής Αλεξάντερ Γκοντούνοφ αυτομολεί στη Δύση.

1982: Η Εθνική Αντίσταση αναγνωρίζεται με νόμο (Ν. 1285) που έφερε στη Βουλή η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου.

2004: Η Αθανασία Τσουμελέκα κατακτά το χρυσό μετάλλιο στα 20.000 μ. βάδην, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Την ίδια μέρα, η Χρυσοπηγή Δεβετζή στέφεται αργυρή ολυμπιονίκης στο τριπλούν.

*

Γεννησεις

1912: Τζιν Κέλι, αμερικανός χορευτής και τραγουδιστής. Πρωταγωνίστησε σε κλασσικές ταινίες, όπως «Τραγουδώντας στη Βροχή» και «Ένας Αμερικανός στο Παρίσι».

1949: Κατιάνα Μπαλανίκα, ηθοποιός και τραγουδίστρια.

1952: Γιώργος Μάγγας, βιρτουόζος του κλαρίνου.

*

Θανατοι

1305: Γουίλιαμ Γουάλας, σκοτσέζος πατριώτης. Αποκεφαλίστηκε από τους Άγγλους σε φυλακή του Λονδίνου.

1926: Ροντόλφο Βαλεντίνο, κατά κόσμον Ροντόλφο Αλφόνσο Ραφαέλο Πιέτρο Φιλιμπέρτο Γκουλιέλμι ντι Βαλεντίνα Ντ' Αντογουόλα, ιταλός ηθοποιός και είδωλο του βωβού κινηματογράφου.

Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

22 Αυγούστου

1987: Το τραγούδι της Μαντόνα «Who's that girl» φτάνει στο No1 του αμερικάνικου πίνακα επιτυχιών.


Το 1987, η Madonna πρωταγωνίστησε στην ταινία Who’s that girl και το ομότιτλο τραγούδι έγινε το έκτο #1 στις ΗΠΑ. Την ίδια χρονιά ξεκίνησε την επιτυχημένη Who’s that girl περιοδεία, όπου σημειώθηκε η πρώτη διαμάχη με το Βατικανό, όταν ο Πάπας προέτρεψε τους θαυμαστές της να μην παρακολουθήσουν τις συναυλίες της στην Ιταλία. Εκείνο το χρόνο η Madonna κυκλοφόρησε ένα remixed άλμπουμ (You can dance).



Madonna Who's That Girl 1987 φώτο


Madonna 1987 Μουσικά Βραβεία Αμερικής



Μαντόνα: "Τα σκάνδαλα που την έκαναν σταρ"



Η Μαντόνα 2008 Φώτο

name="allowFullScreen" value="true">

Madonna Who's That Girl
Ανέβηκε απÏ� lucile18. - Δείτε περισσÏ�τερα μουσικά video, σε HD!

1987: Το τραγούδι της Μαντόνα «Who's that girl» φτάνει στο No1 του αμερικάνικου πίνακα επιτυχιών.

Η Madonna Louise Ciccone (16 Αυγούστου, 1958) είναι μία Αμερικανίδα τραγουδίστρια, στιχουργός, μουσικός, παραγωγός, χορεύτρια, ηθοποιός και συγγραφέας. Συνήθως αναφέρεται ως η "Βασίλισσα της Ποπ", "Madge (Ματζ)", "Material Girl ". Είναι γνωστή για τα πρωτοπωριακά μουσικά της video, καθώς και την χρήση πολιτικών, θρησκευτικών και σεξουαλικών συμβόλων στην δουλειά της.

Το 2000, το Βιβλίο Ρεκόρ Γκίνες αναγνώρισε τη Madonna ως την πιο επιτυχημένη τραγουδίστρια όλων των εποχών, με πωλήσεις περίπου 130 εκατομμυρίων δίσκων και 50 εκατομμυρίων single. Σύμφωνα με δελτίο τύπου της Warner Bros σχετικά με το album Confessions on A Dance Floor "με πωλήσεις που ανέρχονται σε πάνω απο 200 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως, η Μαντόνα είναι η πιο ακριβοπληρωμένη τραγουδίστρια όλων των εποχών, σύμφωνα με το βιβλίο Guiness 2007, καθώς και το Billboard Magazine". Το περιοδικό Forbes έχει υπολογίσει της περιουσία της κοντά στα $325 εκατομμύρια. Επιπλέον η Μαντόνα είναι κάτοχος του ρεκόρ των μεγαλύτερων εισπράξεων περιοδείας (Confessions Tour) από γυναίκα καλλιτέχνη, με κέρδη πάνω απο $200 εκατομμύρια.

Μετά την Confessions Tour (2006), ακολούθησε η Sticky & Sweet Tour (2008-2009) η οποία έσπασε το προηγούμενο ρεκορ, κάνοντας την Sticky & Sweet Tour την πιο κερδοφόρα περιοδεία απο σόλο καλλιτέχνη (άνδρα και γυναίκα) με κέρδη που ξεπερνούν τα $407.713.266 και τους θεατές να φτάνουν τους 3.545.899 σε 85 σταθμούς.
Madonna - Who's That girl


Στις 27 Σεπτεμβρίου 2008 η Μαντόνα πραγματοποίησε συναυλία στην Ελλάδα, για πρώτη φορά κατα τη διάρκεια της καριέρας της, στα πλαίσια της περιοδείας της Sticky & Sweet Tour με τους θεατες να αγγίζουν τους 75.637 και εισπράξεις που φτάνουν τα 9.030.440$, κανοντας την Αθήνα τη συναυλία με τους περισσότερους θεατες απο όλους τους άλλους σταθμούς της περιοδείας της, και μια απο τις πιό κερδοφόρες συναυλίες της στα πλαίσια της Sticky & Sweet Tour.






Μαντονα-κάραν και θυγατέρα Α.Ε.
Είναι μόλις 13 ετών αλλά φιλοδοξεί να εξελιχθεί πολύ σύντομα σε κορυφαία σχεδιάστρια. Ο λόγος για τη Λούρδη, την κόρη της «βασίλισσας της ποπ», Μαντόνα, η οποία σχεδιάζει με τη βοήθεια της μητέρας της, μια σειρά ρούχων για εφήβους.
Η σειρά θα ονομάζεται Material Girl, όπως το παλιό τραγούδι της Μαντόνα. Αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα.

θα διατίθεται από τα πολυκαταστήματα Macys ενώ οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να αποκτήσουν τα ρούχα και από την ιστοσελίδα της εταιρίας macys.com.

Στην ιστοσελίδα της, η 51χρονη τραγουδίστρια δήλωσε ότι διασκέδασε ιδιαίτερα τη δημιουργία μιας συλλογής μόδας για τη σουηδική αλυσίδα ρούχων H&M πριν από τρία χρόνια. Επίσης, ανέφερε ότι η κόρη της Λούρδη, ήθελε να υπογράψουν μαζί την εφηβική συλλογή.

Όσο για το στυλ της κόρης της, η Μαντόνα το χαρακτήρισε "εμπνευσμένο από τα παιδιά, που συναντά στα μαθήματα χιπ - χοπ και μπαλέτου" ενώ συμπλήρωσε ότι διέκρινε "ευρωπαϊκές επιρροές και από συγκροτήματα τα οποία ακούει".

Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

21 Αυγούστου

21 Αυγούστου

*

Γεγονoτα

1901: Ιδρύεται στο Ντιτρόιτ των ΗΠΑ η αυτοκινητοβιομηχανία Κάντιλακ. Πήρε το όνομά της από τον γάλλο εξερευνητή Αντουάν Καντιγιάκ.

1911: Ένας ιταλός σερβιτόρος αφαιρεί από το μουσείο του Λούβρου τον διάσημο πίνακα «Μόνα Λίζα» του Λεονάρντο Νταβίντσι. Θα βρεθεί δύο χρόνια αργότερα.

1926: Εκδηλώνεται το κίνημα Κονδύλη και ανατρέπεται ο στρατηγός Θεόδωρος Πάγκαλος.

1948: Εγκαταλείπεται το σχέδιο «Κορωνίς», που είχε τεθεί σε εφαρμογή στις 14 Ιουνίου με σκοπό τη συντριβή των ανταρτών στη Βόρεια Πίνδο. Οι απώλειες του στρατού είναι μεγάλες, ενώ οι αντάρτες ελίσσονται προς το Βίτσι.

1959: Η Χαβάη γίνεται η 50η πολιτεία των ΗΠΑ.

1984: Η Άννα Βερούλη βρίσκεται ντοπαρισμένη στα προκριματικά του ακοντισμού στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες.

*

Γεννησεις

1903: Γιάννης Κωνσταντινίδης, συνθέτης λόγιας μουσικής. Έγινε γνωστός ως Κώστας Γιαννίδης, γράφοντας τραγούδια ελαφράς μουσικής.

1936: Γουίλντ Τσάμπερλεϊ, θρυλικός μπασκετμπολίστας.

1952: Τζο Στράμερ, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Τζον Μέλον, άγγλος ρόκερ, ηγετική μορφή του αγγλικού πανκ και αρχηγός του συγκροτήματος «The Clash».

*

Θανατοι

1947: Έτορε Μπουκάτι, ιταλός κατασκευαστής αυτοκινήτων.

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

20 Αυγούστου

20 Αυγούστου

Γιορτάζουν: Θεοχάρης
Επέτειοι: Παγκόσμια Ημέρα κατά των Κουνουπιών

*

Γεγονoτα

1699: Ο τσάρος πασών των Ρωσιών Μέγας Πέτρος καθιερώνει την ευρωπαϊκή ενδυμασία στη χώρα του.

1741: Ο δανός εξερευνητής Φίτους Μπέρινγκ είναι ο πρώτος Ευρωπαίος που φτάνει στην Αλάσκα. Προς τιμήν του, η θαλάσσια περιοχή μεταξύ της Σιβηρίας και της Αλάσκας ονομάστηκε Βερίγγειος Πορθμός.

1821: Διακήρυξη του Αδαμάντιου Κοραή για τη γνησιότητα του λαϊκού αγώνα στην Ελλάδα.

1866: Τα αμερικανικά συνδικάτα ζητούν τη μείωση των εργάσιμων ωρών από δώδεκα σε οκτώ, αλλά οι εργοδότες αντιδρούν.

1965: Ορκίζεται η δεύτερη κυβέρνηση αποστατών υπό τον Ηλία Τσιριμώκο.

1968: 650.000 στρατιώτες του Συμφώνου της Βαρσοβίας εισβάλουν στην Τσεχοσλοβακία και τερματίζουν της «Άνοιξη της Πράγας».

*

Γεννησεις

1941: Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, πρώην πρόεδρος της Σερβίας και κατηγορούμενος από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου.

1944: Ρατζίβ Γκάντι, πιλότος στο επάγγελμα, γιος της Ίντιρα Γκάντι. Διετέλεσε πρωθυπουργός της Ινδίας από το 1984 έως το 1989 και δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας το 1991.

1949: Νικόλας Άσιμος, αντισυμβατικός τραγουδοποιός.

*

Θανατοι

1940: Λέων Τρότσκι, ηγετική μορφή της «Οκτωβριανής Επανάστασης». Δολοφονήθηκε στο Μεξικό από πράκτορες του Στάλιν.

Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010

19 Αυγούστου

19 Αυγούστου

*

Γεγονoτα

1858: Με διάταγμα αναβιώνουν στην Ελλάδα οι «Ολύμπιοι» (Ολυμπιακοί) Αγώνες.

1888: Τα πρώτα καλλιστεία διεξάγονται στο Σπα του Βελγίου. Νικήτρια αναδεικνύεται μία 18χρονη από τις Δυτικές Ινδίες.

1934: Ο Αλ Καπόνε μεταφέρεται στις φυλακές του Αλκατράζ.

1942: Διαλύονται Βουλή και Γερουσία στην Ελλάδα. Οι εκλογές των δυο σωμάτων προκηρύσσονται για τις 25 Σεπτεμβρίου.

1960: Η Σοβιετική Ένωση θέτει σε τροχιά γύρω από τη Γη το διαστημόπλοιο «Σπούτνικ 5». Μεταφέρει δύο σκυλάκια -τη Μπέλκα και τη Στρέλκα- και τρία ποντίκια.

1973: Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος ορκίζεται πρόεδρος της Δημοκρατίας, μετά το δημοψήφισμα της 29ης Ιουλίου που κατήργησε τη μοναρχία.

*

Γεννησεις

1883: Γκαμπριέλ «Κοκό» Σανέλ, γαλλίδα σχεδιάστρια μόδας με καθοριστική επιρροή στη γυναικεία ενδυμασία του 20ου αιώνα.

1946: Μπιλ Κλίντον, 42ος πρόεδρος των ΗΠΑ.

*

Θανατοι

1936: Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, ισπανός ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Δολοφονήθηκε από τις δυνάμεις του Φράνκο.

1975: Χριστόφορος Θεοφίλου, γνωστός ως Τζιμ Λόντος, παγκόσμιος πρωταθλητής στην πάλη από το 1930 έως το 1946.

Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

18 Αυγούστου

18 Αυγούστου
• Γεγονoτα


1914: Ο αμερικανός πρόεδρος Γούντροου Ουίλσον υπογράφει τη Διακήρυξη της Ουδετερότητας, με την οποία σκόπευε να κρατήσει τις ΗΠΑ εκτός του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
1919: Το πρώτο αντικαπνιστικό σωματείο ιδρύεται στις ΗΠΑ.
1943: Το τελευταίο κομβόι με Εβραίους της Θεσσαλονίκης φτάνει στο Άουσβιτς.
1960: Κυκλοφορεί το πρώτο αντισυλληπτικό χάπι.
1977: Το συγκρότημα των «Police», με επικεφαλής τον Στινγκ, δίνει την πρώτη του συναυλία στο Μπέρμιγχαμ.
2004: Ιστορική μέρα για τους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το αγώνισμα της σφαιροβολίας επιστρέφει στην κοιτίδα του, στο στάδιο της Αρχαίας Ολυμπίας, έπειτα από 1611 χρόνια. Νικητές αναδεικνύονται ο ουκρανός Γιούρι Μπιλόνογκ στους άνδρες και η κουβανέζα Γιουμιλεϊντι Κούμπα στις γυναίκες.
• Γεννησεις
1933: Ρομάν Πολάνσκι, πολωνικής καταγωγής γάλλος σκηνοθέτης.
1937: Ρόμπερτ Ρέντφορντ, αμερικανός ηθοποιός.
• Θανατοι
1227: Τζένγκινς Χαν, μογγόλος στρατηλάτης, που άφησε στους επιγόνους του ένα κράτος μεγαλύτερο από την Ευρώπη.
1850: Ονορέ ντε Μπαλζάκ, φιλολογικό ψευδώνυμο του Ονορέ Μπαλσά, γάλλος μυθιστοριογράφος.

Τρίτη 17 Αυγούστου 2010

17 Αυγούστου

17 Αυγούστου
• Γεγονoτα


1807: Το «Κλέρμον», το πρώτο πλοίο που κινείται με ατμό και κατασκευάστηκε από τον Ρόμπερτ Φούλτον, κάνει το παρθενικό του ταξίδι στον ποταμό Χάτσον.
1896: Η Μπρίτζετ Ντρίσκολ είναι το πρώτο θύμα από αυτοκινητιστικό δυστύχημα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Χτυπήθηκε στο Κρύσταλ Πάλας του Λονδίνου από αυτοκίνητο που έτρεχε με ταχύτητα 6,4 χιλιομέτρων.
1972: Η Ολυμπιακή Επιτροπή αποφασίζει τον αποκλεισμό της Ροδεσίας από τους 20ούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου, μετά την πίεση των κρατών που απειλούν με μποϊκοτάζ.
1999: Σεισμός, μεγέθους 6,7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, ισοπεδώνει τη Νικομήδεια, ανατολικά της Κωνσταντινούπολης. 14.000 άτομα σκοτώνονται, 40.000 τραυματίζονται και 600.000 μένουν άστεγοι.
2004: Ο Ηλίας Ηλιάδης κατακτά χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία 81 κιλών του τζούντο, στους Ολυμπιακούς της Αθήνας.
• Γεννησεις
1932: Βι Ες Νάιπολ, ινδικής καταγωγής συγγραφέας από το Τρίνιδαδ. Τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2001.
1943: Ρόμπερτ ΝτεΝίρο, αμερικανός ηθοποιός.
1960: Σον Πεν, αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης.
• Θανατοι
1987: Ρούντολφ Ες, ηγετικό στέλεχος των Ναζί. Είχε καταδικαστεί από το δικαστήριο της Νυρεμβέργης και παρέμεινε για 46 χρόνια στη φυλακή «Σπάνταου» του Βερολίνου, όπου και απεβίωσε σε ηλικία 93ων ετών.
2001: Νίκος Γκούμας. Διετέλεσε πρόεδρος της ΑΕΚ στο διάστημα 1956-63, περίοδος που συνδέθηκε με την επέκταση του γηπέδου της Νέας Φιλαδέλφειας που φέρει τ' όνομά του. Επίσης, το 1963, επί προεδρίας του, η ΑΕΚ κατέκτησε το πρώτο μεταπολεμικό πρωτάθλημα.

Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010

16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

1974: Ο Ανδρέας Παπανδρέου επιστρέφει στην Ελλάδα, μετά την αυτοεξορία του λόγω της δικτατορίας.
Οι προοδευτικές δυνάμεις και η Αριστερά, οφείλουν στον Ανδρέα Παπανδρέου το γεγονός πως μπόρεσαν να εκφρασθούν, να καθορίσουν τις εξελίξεις, να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Το 1981 απάλλαξε τα βιβλία των Νέων Ελληνικών στα σχολεία από το χρώμα της διάκρισης και μπορέσαμε να διαδαχθούμε «Ρίτσο» χωρίς φόβο και πάθος.

Το 1988, ξεσπά το οικονομικό σκάνδαλο Κοσκωτά στο οποίο κατηγορήθηκαν ότι ενεπλάκησαν στελέχη της τότε κυβέρνησης, αλλά και ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ο Παπανδρέου χαρακτήρισε τις κατηγορίες εναντίων του ως μια συνωμοσία των «σκοτεινών αντιδραστικών δυνάμεων» και των «ξένων κύκλων» για να «αποσταθεροποιήσουν» την Ελλάδα. Ακολουθεί περίοδος μεγάλης πολιτικής έντασης. Την ίδια χρονιά ο Ανδρέας Παπανδρέου οδηγείται εσπευσμένα στο Νοσοκομείο Χέρφιλντ του Λονδίνου και υποβάλλεται σε σοβαρή εγχείρηση καρδιάς από τον διάσημο Αιγύπτιο καρδιοχειρουργό Γιακούμπ. Τα γεγονότα αυτά οδηγούν στην πτώση της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατά τις εκλογές της 18ης Ιουνίου του 1989.
Την περίοδο της συγκυβέρνησης Τζανή Τζαννετάκη οι βουλευτές της Ν.Δ. και του Συνασπισμού παραπέμπουν τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο, το οποίο τον αθωώνει για τις κατηγορίες περί εμπλοκής του στο σκάνδαλο Κοσκωτά, αλλά και για υποκλοπές τηλεφωνικών συνδιαλέξεων από την Ε.Υ.Π. (Κ.Υ.Π.).
Η δίκη για το σκάνδαλο Κοσκωτά άρχισε στις 16 Μαρτίου 1991, στην οποία δεν παρέστη ο ίδιος, καταγγέλλοντάς την ως μεθόδευση των πολιτικών του αντιπάλων και σκευωρία εις βάρος του και εις βάρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Στη δίκη αυτή καταδικάστηκαν ο Δημήτρης Τσοβόλας και ο Γιώργος Πέτσος, ενώ ο συγκατηγορούμενός τους Μένιος Κουτσόγιωργας απεβίωσε κατά τη διάρκεια της δίκης.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου ανέλαβε το μερίδιο της πολιτικής του ευθύνης όχι μόνο διότι στην περίοδο που δραστηριοποιήθηκε ο Γ. Κοσκωτάς ήταν πρωθυπουργός, αλλά και διότι η κυβέρνησή του δεν κατόρθωσε να εμποδίσει την οικονομική αναρρίχηση ενός ανθρώπου χωρίς επιφάνεια, που αποδείχθηκε εκ των υστέρων απατεώνας. Αρνήθηκε, όμως, την οποιαδήποτε σχέση με την ποινική πλευρά της υπόθεσης.
Χρόνια αργότερα στην τηλεοπτική εκπομπή «Ανατροπή» του δημοσιογράφου Γιάννη Πρετεντέρη στον τηλεοπτικό σταθμό Mega Channel ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δήλωσε ότι μετάνιωσε για την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο, αλλά τόνισε ότι προχώρησε σ' αυτή την πράξη, καθώς ήθελε να τηρήσει την προεκλογική του υπόσχεση.

Κυριακή 15 Αυγούστου 2010

15 Αυγούστου




1096: Ξεκινά η πρώτη Σταυροφορία, με σκοπό την κατάληψη των Αγίων Τόπων, που τότε κατείχαν οι Οθωμανοί.

Α' Σταυροφορία
H Πρώτη Σταυροφορία διήρκησε τρία χρόνια, από το 1096 ως το 1099. Είχε ως αποτέλεσμα την κατάκτηση της Ιερουσαλήμ από τους Σταυροφόρους, πολεμιστές από τη Δυτική Ευρώπη, οι οποίοι ξεκίνησαν από τις πατρίδες τους με αυτό το σκοπό.

Η κατάσταση στην Ανατολή πριν την Α' Σταυροφορία

Μέχρι το 1060, περίπου, στις περιοχές από την Μικρά Ασία ως την Αίγυπτο επικρατούσε σχετική ηρεμία, και οι Φατιμίδες Άραβες που κατείχαν τους Αγίους Τόπους ήταν αρκετά ανεκτικοί με τους χριστιανούς προσκυνητές που έφταναν εκεί. Εκείνη όμως την εποχή ξεκίνησε η εισβολή των Σελτζούκων Τούρκων στην Μέση Ανατολή. Οι Σελτζούκοι εξορμώντας από τις περιοχές της κεντρικής Ασίας, την Χωρασμία και την Υπερωξιανή, κατέκτησαν την Περσία και την Μεσοποταμία, καθιστώντας τους Αβασίδες Χαλίφες της Βαγδάτης ηγεμόνες-ανδρείκελα με θρησκευτική και συμβολική εξουσία μόνο.

Το 1064 ο σουλτάνος των Μεγάλων Σελτζούκων, Αλπ Αρσλάν, εισέβαλε στη Γεωργία και την Αρμενία και τις κατέλαβε, ενώ ξεκίνησε επιδρομές στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ο αυτοκράτορας Ρωμανός Δ' Διογένης προσπάθησε να τον αντιμετωπίσει αλλά ηττήθηκε ταπεινωτικά από αυτόν το 1071 στην μάχη του Μαντζικέρτ. Αυτή η ήττα επέτρεψε στους Σελτζούκους να εισβάλουν στην Μικρά Ασία και να την καταλάβουν σχεδόν ολόκληρη. Λίγο αργότερα συγκρούστηκαν με τους Φατιμίδες και κατέλαβαν τη Συρία και το 1076 την Ιερουσαλήμ. Όμως, μετά το 1092 και το θάνατο του σουλτάνου Μαλίκ Σαχ Α', το κράτος τους διασπάστηκε, και οι κατά τόπους ηγεμόνες άρχισαν να πολεμούν και μεταξύ τους. Έτσι η πιθανότητα συνεννόησής τους εναντίον ενός κοινού εχθρού ελαχιστοποιήθηκε. Οι Σελτζούκοι, μουσουλμάνοι σουνίτες, φανατικοί εχθροί με τους σιίτες Φατιμίδες και νεοφώτιστοι στο Ισλάμ, άρχισαν να φέρνουν μεγάλα εμπόδια σε όλους τους προσκυνητές που ταξίδευαν στην Ιερουσαλήμ. Ένας από αυτούς τους προσκυνητές που κακομεταχειρίστηκαν ήταν ο Πέτρος ο Ερημίτης. Αυτός ο φανατικός και φαινομενικά ανίσχυρος καλόγερος θα ξεσήκωνε με τα κυρήγματά του ένα τεράστιο λαϊκό κίνημα στη Δύση για να εκδικηθεί την προσβολή που του έγινε.

Η κατάσταση στη Δύση - Κήρυξη της Α' Σταυροφορίας

Καθολικοί χριστιανοί και μουσουλμάνοι είχαν πολεμήσει μεταξύ τους και πριν το 1095 στην Ιβηρική χερσόνησο όπου, πλέον, ξεκινούσε η μεγάλη αντεπίθεση των χριστιανών ηγεμόνων, η περίφημη Reconquista, η Ανάκτηση των από αιώνες χαμένων εδαφών από τους μουσουλμάνους. Σε αυτούς τους πολέμους συμμετείχαν κατά των μουσουλμάνων πολεμιστές και από άλλα μέρη της Δυτικής Ευρώπης. Αλλά και σε άλλα μέρη είχαν σημειωθεί συγκρούσεις μεταξύ τους, όπως στη νότιο Ιταλία και Σικελία.Το 1072 ο Ροβέρτος Γυισκάρδος κατάφερε να καταλάβει το Παλέρμο από τους Άραβες τερματίζοντας την εποχή της αραβικής κυριαρχίας στη Σικελία.

Για τον απλό κάτοικο της Δύσης στον Μεσαίωνα, η Ανατολή φάνταζε ως κάτι το πολύ μακρινό και εξωτικό. Ελάχιστοι γνώριζαν για τις μεγάλες προόδους των Αράβων στις επιστήμες, στη λογοτεχνία, στην αρχιτεκτονική και στις καλές τέχνες, αλλά πολλοί είχαν ακούσει ιστορίες για τα παλάτια και για τα πλούτη τους. Συνήθως αυτές τις ιστορίες τις θεωρούσαν μυθοπλασίες και τίποτα παραπάνω αλλά μετά από την κατάκτηση μερικών αραβικών εδαφών στην Ισπανία, οι Δυτικοί είδαν από πρώτο χέρι ότι πολλές από αυτές τις διαδόσεις ήταν αληθινές. Αυτό έκανε πολύ κόσμο να ονειρεύεται όλο και περισσότερο την Ανατολή.

Το 1088, ο Ουρβανός Β' έγινε πάπας. Την ίδια εποχή, όλο και περισσότεροι κύκλοι στη Ρώμη έβλεπαν θετικά την ιδέα της διεξαγωγής μίας Σταυροφορίας. Ένας προηγούμενος πάπας, τον οποίο είχε γνωρίσει ο Ουρβανός, ο Γρηγόριος Η', είχε προσπαθήσει προς αυτή την κατεύθυνση ήδη από το 1074, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Η ιδέα όμως των Σταυροφοριών υπήρχε και παλαιότερα και μάλιστα συνδεόταν και με μεσαιωνικούς δυτικοευρωπαϊκούς θρύλους για την εμφάνιση του Χριστού ως πάνοπλου ιππότη να καταδιώκει τους απίστους στη Δευτέρα Παρουσία, για την οποία πολλοί πίστευαν ότι θα γινόταν το έτος 1000 . Η πραγματοποίηση, όμως, των ιδεών αυτών ήταν ένα άλλο θέμα.

Τελικά, η αφορμή για το ξεκίνημα της Α' Σταυροφορίας ήρθε απροσδόκητα από τη Βυζαντινή Ανατολή, καθώς από το 1054 υπήρχε το Σχίσμα των Εκκλησιών. Ο αυτοκράτορας Αλέξιος Κομνηνός έστειλε μία επιστολή στον πάπα,στην οποία του ζητούσε να του στείλει μισθοφόρους από τη Δύση για να καταφέρει να νικήσει τους Σελτζούκους Τούρκους στην Μικρά Ασία. Ο πάπας άδραξε την ευκαιρία για επέκταση της επιρροής του στην Ανατολή και για αναθέρμανση του θρησκευτικού αισθήματος στη Δύση και έστειλε αγγελιοφόρους σε όλους τους σημαντικούς ηγεμόνες και κόμητες να πάψουν τους μεταξύ τους πολέμους και να πάνε στους Αγίους Τόπους για να πολεμήσουν και να τους απελευθερώσουν. Όσοι δέχονταν έραβαν στον ώμο τους έναν κόκκινο σταυρό. Έτσι ονομάστηκαν «σταυροφόροι», αυτοί που φέρουν σταυρό.

Ο ίδιος ο πάπας στη σύνοδο του Κλερμόν (1095) θα κηρύξει επίσημα τη Σταυροφορία, τον ιερό πόλεμο κατά των απίστων που κατείχαν τους Αγίους Τόπους. Η Σταυροφορία παρουσιάστηκε ως «Θέλημα Θεού». Όσοι συμμετείχαν έπαιρναν άφεση αμαρτιών και αυτό ήταν ένα επιπλέον κίνητρο για πολλούς, πέρα από την προοπτική των νέων εδαφών, της λαφυραγωγίας και της περιπέτειας.

Μετά τη Σύνοδο, ο Πέτρος ο Ερημίτης άρχισε να περιοδεύει βγάζοντας πύρινους λόγους και ξεσηκώνοντας τα πλήθη κατά των μουσουλμάνων που κατείχαν τους Αγίους Τόπους. Αν και ο Πέτρος είχε μεγάλη απήχηση στον απλό λαό, πολλά μέλη του κλήρου θεωρούσαν ότι ήταν μία ανοργάνωτη προσπάθεια καταδικασμένη σε αποτυχία.Όμως, δεν ήταν μόνο ο Πέτρος που είχε ξεφύγει από τον έλεγχό τους. Μέσα στο 1096 έγιναν σφαγές Εβραίων που κατοικούσαν στη Γαλλία και στη Γερμανία και λεηλασίες των περιουσιών τους.

Η Σταυροφορία του λαού

Στις αρχές του 1096, ο Πέτρος ο Ερημίτης, έχοντας περιοδεύσει στη Γαλλία και στη Γερμανία, έφτασε στην Κολωνία. Από εκεί, έχοντας μαζέψει χιλιάδες λαού γύρω του, άρχισε την πορεία προς την Ιερουσαλήμ. Τα πράγματα όμως δεν ήταν τόσο καλά όσο έδειχναν. Η σταυροφορία του λαού, όπως ονομάστηκε αλλιώς η σταυροφορία του, ήταν στην ουσία σταυροφορία απλών ανθρώπων, οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν είχαν πολεμήσει ξανά, γυναικόπαιδα, ηλικιωμένοι, μερικοί φτωχοί ιππότες και αρκετοί τυχοδιώκτες. Όλοι αυτοί νόμιζαν ότι η πορεία στην Ιερουσαλήμ θα ήταν εύκολη, σύντομη και ότι στη Γη της Επαγγελίας θα πλούτιζαν σε μικρό χρονικό διάστημα. Όταν αυτές οι ψευδαισθήσεις άρχισαν να διαλύονται άρχισε να διαλύεται η πίστη τους στο πρόσωπο του Πέτρου και μαζί η όποια συνοχή μπορούσε να έχει αυτός ο συρφετός. Στην Ουγγαρία και στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία λεηλάτησαν και έκαψαν πόλεις, σκότωσαν και τρομοκράτησαν τον τοπικό πληθυσμό. Ο αυτοκρατορικός στρατός τους πρόλαβε, τους σταμάτησε και τους οδήγησε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί ο αυτοκράτορας Αλέξιος συναντήθηκε με τον Πέτρο και τον συμβούλευσε να μην περάσει αμέσως στην Ασία αλλά να περιμένει και τους υπόλοιπους σταυροφόρους που θα ήταν πιο καλά οπλισμένοι και οργανωμένοι. Όμως πολύ σύντομα το πλήθος που ακολουθούσε τον Πέτρο άρχισε να θυμώνει και να κατηγορεί τον αυτοκράτορα που δεν τους άφηνε να περάσουν απέναντι, στην Μικρά Ασία, ενώ οι επιδρομές στα προάστεια της Κωνσταντινούπολης ήταν καθημερινό φαινόμενο. Ο Αλέξιος μετά από αυτά βιάστηκε να τους μεταφέρει απέναντι με πλοιά όπου επιδόθηκαν σε λεηλασίες περισσότερο εναντίον των ντόπιων χριστιανών παρά εναντίον των μουσουλμάνων. Πλέον, όμως, ο Πέτρος δεν ασκούσε καμία εξουσία πάνω στον όχλο και παρά τις αρχικές τους επιτυχίες οι περισσότεροι σφαγιάστηκαν σε ενέδρα των Σελτζούκων υπό τον Κιλίτζ Αρσλάν Α' ή πιάστηκαν αιχμάλωτοι και πουλήθηκαν ως δούλοι. Ελάχιστοι γλίτωσαν και μεταφέρθηκαν στην ευρωπαϊκή ακτή και σε άσχημη κατάσταση.

Άφιξη των υπόλοιπων Σταυροφόρων-Νίκαια
Ο Γοδεφρείδος του Μπουιγιόν και οι άλλοι βαρώνοι της Πρώτης Σταυροφορίας στο αυτοκρατορικό παλάτι του Αλέξιου Κομνηνού.

Μέχρι να τελειώσει έτσι άδοξα η σταυροφορία του λαού, νέες ομάδες σταυροφόρων έφταναν σταδιακά στην Κωνσταντινούπολη, προξενώντας και αυτοί προβλήματα από όπου περνούσαν. Οι νέοι σταυροφόροι είχαν εμπειροπόλεμους αρχηγούς και όλοι ήταν καλά εξοπλισμένοι. Αρχηγοί τους ήταν, ο αντιπρόσωπος του πάπα, Αντεμάρ του Πουί, ο Ροβέρτος της Νορμανδίας, ο Ούγος των Βερμαντουά, ο Ραϊμόνδος Δ' της Τουλούζης, ο Ροβέρτος της Φλάνδρας, ο Γοδεφρείδος του Μπουιγιόν και ο Βοημούνδος του Τάραντα. Ο τελευταίος είχε εισβάλει μαζί με τον πατέρα του, Ροβέρτο Γυϊσκάρδο, στην αυτοκρατορία πριν από 15 χρόνια, χωρίς επιτυχία. Αυτόν, ειδικά, οι Βυζαντινοί τον έβλεπαν με καχυποψία, αν όχι με μίσος. Ο Αλέξιος, με συνετή πολιτική και συνεχείς διαπραγματεύσεις με όλους τους αρχηγούς των Σταυροφόρων, κατάφερε να τους υποχρεώσει να υποσχεθούν να επιστρέψουν όλα τα εδάφη που θα καταλάμβαναν μέχρι την Αντιόχεια στην αυτοκρατορία, και σε αντάλλαγμα τους μετέφερε με καράβια στην Μικρά Ασία και τους έδωσε οδηγούς και ένα μικρό εκστρατευτικό σώμα μέχρι την Αντιόχεια.

Η πρώτη πόλη που χτύπησαν οι σταυροφόροι για να εκδικηθούν τη σφαγή των ομοεθνών τους ήταν η Νίκαια της Βιθυνίας στις αρχές του 1097. Ο Κιλίτζ Αρσλάν, που πίστευε ότι οι καινούριοι πολεμιστές που έρχονταν δε θα ήταν κάτι διαφορετικό από αυτούς που είχε νικήσει μερικούς μήνες πριν, βρέθηκε να πολεμά με οργανωμένους και εμπειροπόλεμους πολεμιστές με πανοπλίες. Ηττήθηκε και αποσύρθηκε στα βουνά εγκαταλείποντας την πρωτεύουσά του στην τύχη της. Οι σταυροφόροι πολιόρκησαν τη Νίκαια, η οποία μετά από λίγο καιρό ήταν έτοιμη να πέσει στα χέρια τους. Η φρουρά της Νίκαιας, όμως, προχώρησε σε ξεχωριστές διαπραγματεύσεις με τους Βυζαντινούς και συμφώνησε να παραδώσει την πόλη μόνο σε αυτούς. Οι Βυζαντινοί μπήκαν μέσα στην πόλη νύχτα από την μεριά της λίμνης και κρυφά από τους σταυροφόρους. Αυτό το γεγονός, καθώς και η απώλεια των λαφύρων εξόργισε τους σταυροφόρους αλλά συνέχισαν χωρίς φασαρίες την πορεία τους προς την Αντιόχεια. Στο δρόμο για την Αντιόχεια ο Κιλίτζ Αρσλάν τους επιτέθηκε στο Δορύλαιο αλλά κατάφεραν να τον νικήσουν.Ο Κιλίτζ Αρσλάν δεν τους ενόχλησε ξανά και ο δρόμος μέχρι την Αντιόχεια ήταν ανοικτός,όμως η πορεία τους ήταν μαρτυρική και πολλοί πέθαναν από τις κακουχίες.

Αντιόχεια
Πριν φτάσουν στην Αντιόχεια οι σταυροφόροι, ο Βαλδουίνος της Βουλλώνης, αδερφός του Γοδεφρείδου του Μπουγιόν, και ο Ταγκρέδος, ανηψιός του Βοημούνδου του Τάραντα, αποσπάσθηκαν από το κύριο σώμα των σταυροφόρων και εισέβαλαν στην Κιλικία.Ο Ταγκρέδος συνάντησε τους σταυροφόρους μπροστά στην Αντιόχεια.Ο Βαλδουίνος, όμως, δεν ενώθηκε ποτέ ξανά με το κύριο σώμα του στρατού των σταυροφόρων. Προσκαλεσμένος από τον Τορός, τον ηγεμόνα της Έδεσσας της Συρίας, εγκαταστάθηκε εκεί για να προστατεύει την περιοχή, που κατοικούνταν κυρίως από Αρμενίους, από τους Τούρκους. Λίγους μήνες αργότερα ο Τορός δολοφονήθηκε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, και ο Βαλδουίνος ανακηρύχθηκε ηγεμόνας της Έδεσσας(1098). Ήταν ο πρώτος από τους σταυροφόρους που ίδρυσε κράτος στην περιοχή.

Την Αντιόχεια κυβερνούσε ένας Τούρκος, ο Γιαγκί Σιγιάν, πρώην σκλάβος του σουλτάνου Μαλίκ Σαχ, που τον είχε διορίσει κυβερνήτη της πόλης περίπου το 1090.Αυτός ζήτησε βοήθεια από όλους τους γειτονικούς ηγεμόνες για να αντιμετωπίσει τους σταυροφόρους. Μπροστά στην Αντιόχεια οι σταυροφόροι λιμοκτονούσαν αλλά ξεκίνησαν και συνέχισαν την πολιορκία.Νίκησαν στρατούς που στάλθηκαν από το Χαλέπι και τη Δαμασκό για να βοηθήσουν την Αντιόχεια.Τελικά τον Ιούνιο του 1098 η πόλη έπεσε στα χέρια τους μετά από προδοσία ενός Αρμένιου φρουρού, του Φιρούζ, που σε συνεννόηση με τον Βοημούνδο επέτρεψε σε ένα σώμα σταυροφόρων να μπουν νύχτα στην πόλη.Σχεδόν αμέσως, οι σταυροφόροι χρειάστηκε να την υπερασπιστούν από την επίθεση του αταμπέγ των Σελτζούκων της Μοσούλης, του Κερβογά, και των συμμάχων του.Τις κρίσιμες ημέρες της πολιορκίας από τον Κερβογά, ένας άσημος προκυνητής, ο Πιέρ Μπαρτολομύ, άρχισε να μιλά για οράματα που είχε για την Αγία Λόγχη (τη λόγχη με την οποία τρύπησαν τον Χριστό στο σταυρό), ότι δηλαδή βρισκόταν στην Αντιόχεια.Πολλοί τον πίστεψαν, και όταν πράγματι βρήκε μία λόγχη σκάβοντας σε μία εκκλησία, οι σταυροφόροι πήραν θάρρος, πιστεύοντας ότι αυτό ήταν σημάδι ότι ο Θεός ήταν μαζί τους.Υπήρχαν και πολλοί που δεν τον πίστεψαν, αλλά το αποτέλεσμα ήταν τελικά οι σταυροφόροι να βρουν το θάρρος να αντιμετωπίσουν τον Κερβογά σε μάχη έξω από τα τείχη, στην οποία και νίκησαν.Η νίκη τους, όμως, οφειλόταν εν μέρει στις φιλονικίες που είχαν ξεσπάσει στο στρατόπεδο των αντιπάλων τους. Σύντομα ο Ραϋμόνδος της Τουλούζης και ο Βοημούνδος του Τάραντα (ο οποίος πριν ακόμη πέσει η Αντιόχεια είχε καταφέρει με δόλο να απομακρύνει τους βυζαντινούς αντιπροσώπους από το στρατόπεδο, και στη συνέχεια είχε αποκηρύξει τη συμφωνία με τον Αλέξιο) φιλονίκησαν για την κυριαρχία της πόλης. Οι σταυροφόροι έμειναν για αρκετούς μήνες άπρακτοι στην Αντιόχεια και το γεγονός αυτό έκανε τους στρατιώτες και τους απλούς προσκυνητές να απειλήσουν να προχωρήσουν χωρίς τους αρχηγούς τους στην Ιερουσαλήμ.Μετά από αυτό ο Ραϋμόνδος υποχώρησε, και ο Βοημούνδος έμεινε στην Αντιόχεια ως ηγεμόνας.

Ιερουσαλήμ
Οι σταυροφόροι συνέχισαν προς το νότο για την Ιερουσαλήμ στις αρχές του 1099,την οποία είχαν ανακαταλάβει οι Άραβες Φατιμίδες της Αιγύπτου το 1098 από τους Τούρκους.Οι Φατιμίδες είχαν παρεξηγήσει τους σκοπούς των σταυροφόρων, νόμιζαν ότι ήταν στην υπηρεσία των Βυζαντινών και ότι δε θα τους επιτείθονταν, καθώς είχαν κοινούς εχθρούς τους σουνίτες Σελτζούκους Τούρκους της Συρίας. Οι σταυροφόροι ξεκίνησαν την πολιορκία της πόλης στις 7 Ιουνίου, αλλά η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη. Η ζέστη ήταν αφόρητη, το νερό ελάχιστο και ένα άλλο πρόβλημα ήταν η έλλειψη πολιορκητικών μηχανών. Για άλλη μία φορά ένας από τους σταυροφόρους, ο Πέτρος Ντεζιντέριους, είδε ένα όραμα που θα επηρέαζε τη σταυροφορία. Είδε σε όραμα τον Αντεμάρ του Πουί, που είχε πεθάνει πριν λίγους μήνες, να του υπόσχεται την πτώση της πόλης μετά από εννέα ημέρες αν οι σταυροφόροι έκαναν μία λιτανεία με γυμνά πόδια γύρω από αυτήν. Η λιτανεία πραγματοποιήθηκε. Στο πλήθος μίλησε και ο Πέτρος ο Ερημίτης και τους εμψύχωσε. Τη νύχτα της 13ης προς τη 14η Ιουλίου οι σταυροφόροι άρχισαν την επίθεση και γρήγορα βρέθηκαν μέσα στην πόλη. Ο Ραϋμόνδος συμφώνησε με τον Άραβα επικεφαλής της φρουράς να τον αφήσει να φύγει με τους σωματοφύλακές του. Όμως η πτώση της Ιερουσαλήμ στα χέρια των σταυροφόρων συνοδεύθηκε από ένα λουτρό αίματος, καθώς οι σταυροφόροι σκότωσαν σχεδόν όλους τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ, χωρίς να κάνουν διάκριση ανάμεσα σε μουσουλμάνους, εβραίους ή χριστιανούς.

Ηγεμόνας της περιοχής αναγνωρίστηκε ο Γοδεφρείδος του Μπουγιόν, ο οποίος αρνήθηκε να στεφθεί βασιλιάς στα μέρη που έζησε ο Χριστός, αλλά πήρε τον τίτλο του προστάτη του Παναγίου Τάφου.Ακόμη εκλέχτηκε και ένας Λατίνος Πατριάρχης. Οι σταυροφόροι κατάφεραν να νικήσουν και τον αιγυπτιακό στρατό,που κατευθυνόταν προς την Ιερουσαλήμ,στην Ασκαλώνα. Αρκετοί σταυροφόροι μετά από αυτήν την επιτυχία γύρισαν πίσω.Η θέση όμως των σταυροφόρων στην Ανατολή ήταν επισφαλής. Πολλά τουρκικά φρούρια και μεγάλα κέντρα έλεγχαν μεγάλο κομμάτι των περιοχών κοντά στις πόλεις των Σταυροφόρων κάνοντας ακόμη χειρότερα τα πράγματα. Το Δεκέμβρη του 1099 έφτασε στην Ιερουσαλήμ ο επίσκοπος Δαϊμβέρτος, που κατάφερε να γίνει πατριάρχης της Ιερουσαλήμ.Τον Ιούλιο του 1100 ο Γοδεφρείδος πέθανε, και ο Δαϊμβέρτος προσπάθησε να πάρει ο ίδιος την εξουσία. Όμως, ο Βαλδουίνος της Βουλλώνης έφτασε από την Έδεσσα και εμπόδισε τα σχέδια του Δαϊμβέρτου. Τα Χριστούγεννα της ίδιας χρονιάς ο Δαϊμβέρτος τον έστεψε βασιλιά της Ιερουσαλήμ στη Βηθλεέμ.

Άλλες προσπάθειες από τη Δύση

Ο νέος πάπας, Πασχάλης Β', ζήτησε από τους ηγεμόνες της Δύσης να εκστρατεύσουν στην Ανατολή, αυτή τη φορά για να ενισχύσουν το βασίλειο της Ιερουσαλήμ. Πολλοί ξεκίνησαν, αλλά προξένησαν πάλι προβλήματα στο Βυζάντιο, ενώ οι περισσότεροι σφαγιάστηκαν στην Μικρά Ασία από τους Τούρκους στο δρόμο προς την Αντιόχεια. Ένας στρατός σταυροφόρων στον οποίο συμμετείχε και ο Ραϋμόνδος της Τουλούζης επιτέθηκε στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας για να ελευθερώσει το Βοημούνδο που εν τω μεταξύ τον είχε πιάσει αιμάλωτο ο εμίρης της Σεβάστειας, αλλά ηττήθηκαν κοντά στην Αμάσεια και διαλύθηκαν.Ο Ραϋμόνδος τελικά, πέθανε το 1105,προσπαθώντας να καταλάβει την Τρίπολη του Λιβάνου. Η πόλη συνέχισε να βρίσκεται σε πολιορκία από τον ανηψιό του Ραϋμόνδου, τον Γουλιέλμο-Ιορδάνη. Το 1109 παραγκωνίστηκε από το γιο του Ραϋμόνδου, Βερτράνδο, που με τη βοήθεια του βασιλιά της Ιερουσαλήμ, Βαλδουίνου Α', κατάφερε να καταλάβει την πόλη τον ίδιο χρόνο.

Ο Βοημούνδος απελευθερώθηκε με λύτρα που πληρώθηκαν το 1103 και συνέχισε να πολεμά τους Σελτζούκους στη Συρία προσπαθώντας να αυξήσει τη δύναμη και τα εδάφη του πριγκηπάτου του.Ηττήθηκε, όμως, στην μάχη της Χαρράν το 1104 από τους Σελτζούκους. Παράλληλα, αρνιόταν να παραδώσει την Αντιόχεια στους Βυζαντινούς. Αυτή του η άρνηση προκάλεσε την επίθεση των Βυζαντινών στην Κιλικία και στη Συρία. Ο Βοημούνδος βρέθηκε γρήγορα σε δύσκολη θέση και αναγκάστηκε να διαφύγει στην Ιταλία. Εκεί, μαζί με άλλους σταυροφόρους που είχαν παράπονα από τους Βυζαντινούς και που πίστευαν πως τους είχαν προδώσει στους Τούρκους πήραν την άδεια του πάπα Πασχάλη Β' για σταυροφορία κατά των Βυζαντινών. Ακόμη, πέτυχε το 1106 να παντρευτεί την Κωνσταντία, κόρη του βασιλιά της Γαλλίας, Φιλίππου Α', και να εξασφαλίσει και τη δική του βοήθεια.Το 1107 ο Βοημούνδος με 34.000 άνδρες αποβιβάστηκε στην Αυλώνα, και λίγο αργότερα άρχισε να πολιορκεί το Δυρράχιο.Ο Αλέξιος τον απέκλεισε γρήγορα και μετά από κάποιους μήνες άκαρπων προσπαθειών από τον Βοημούνδο για την κατάληψη του Δυρραχίου, ο Βοημούνδος αναγνώρισε την εξουσία του αυτοκράτορα στην Αντιόχεια και έγινε υποτελής του με τη συνθήκη της Δεαβόλεως.

Η Α’ Σταυροφορία είχε πετύχει το σκοπό της, την κατάληψη της Ιερουσαλήμ, και όχι μόνο: εξ αιτίας της ιδρύθηκαν Λατινικές ηγεμονίες στην περιοχή,το Βασίλειο της Ιερουσαλήμ, η Κομητεία της Έδεσσας,η Κομητεία της Τριπόλεως,το Πριγκηπάτο της Αντιοχείας και το αρμενικό Βασίλειο της Μικρής Αρμενίας της Κιλικίας. Είχε καταφέρει ακόμη να χαλαρώσει την πίεση των Τούρκων στη Βυζαντινή αυτοκρατορία. Όμως μεταξύ των σταυροφόρων και των Βυζαντινών υπήρχε ψυχρότητα και αμοιβαία καχυποψία.

Τέλος, με την ίδρυση των σταυροφορικών κρατών η Α' Σταυροφορία είχε και άλλες συνέπειες. Η παρουσία των σταυροφόρων στην Παλαιστίνη ήταν προκλητική για τους μουσουλμάνους. Η οργή για τις σφαγές που είχαν κάνει και για την απώλεια της Ιερουσαλήμ ήταν τεράστια. Στα χρόνια που έρχονταν οι φωνές για ενότητα στον μουσουλμανικό κόσμο θα πολλαπλασιάζονταν και οι σταυροφόροι θα έπρεπε να κάνουν μεγάλο αγώνα για να διατηρήσουν τα εδάφη τους.
Κατσαρός Χρήστος

Σάββατο 14 Αυγούστου 2010

14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

14 Αυγούστου



Γεγονoτα

1893: Η Γαλλία γίνεται η πρώτη χώρα που επιβάλει στους κατόχους αυτοκινήτων άδεια και αριθμό κυκλοφορίας.

1908: Τα πρώτα διεθνή καλλιστεία διεξάγονται στον ιππόδρομο του Φολκστόουν στην Αγγλία.

1909: Ξεσπά η επανάσταση στο Γουδί, που οργάνωσε ο «Στρατιωτικός Σύνδεσμος». Τη διακυβέρνηση της χώρας καλείται να αναλάβει ο Ελευθέριος Βενιζέλος.

1945: Η Ιαπωνία παραδίδεται άνευ όρων στις συμμαχικές δυνάμεις, μετά τη ρίψη των ατομικών βομβών από τους Αμερικανούς στην Χιροσίμα και στο

1974: Εκδηλώνεται στην Κύπρο ο δεύτερος «Αττίλας», με την προώθηση των τουρκικών δυνάμεων στη σημερινή γραμμή αντιπαράθεσης, μετά τον «τορπιλισμό» από τους Τούρκους των ειρηνευτικών συνομιλιών της Γενεύης. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας, η Ελλάδα αποσύρει τις δυνάμεις της από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ.

1994: Συλλαμβάνεται στο Σουδάν ο περιβόητος διεθνής τρομοκράτης Κάρλος το Τσακάλι, κατά κόσμον Ίλιτς Ραμίρερ Σάντσετς. Την ίδια ημέρα εκδίδεται στη Γαλλία.

*

Γεννησεις

1909: Μάνος Κατράκης, ηθοποιός.

1966: Χάλε Μπέρι, αμερικανίδα ηθοποιός.

*

Θανατοι

1956: Μπέρτολτ Μπρεχτ, γερμανός θεατρικός συγγραφέας, από τους σημαντικότερους θεατράνθρωπους του 20ου αιώνα.

1988: Έντζο Φεράρι, δημιουργός της ομώνυμης αυτοκινητοβιομηχανίας και μυθική μορφή της αυτοκίνησης.

Παρασκευή 13 Αυγούστου 2010

13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Επέτειοι: Παγκόσμια Ημέρα Αριστερόχειρων

*

Γεγονoτα

1961: Οι αρχές της Ανατολικής Γερμανίας αρχίζουν να κατασκευάζουν το τείχος του Βερολίνου. Το «τοίχος του αίσχους», όπως ονομάστηκε, θα διατηρηθεί έως τις 9 Νοεμβρίου του 1989, οπότε θα γκρεμιστεί κατά την ενοποίηση των δύο Γερμανιών.

1968: Ο Αλέκος Παναγούλης προσπαθεί να ανατινάξει το αυτοκίνητο του δικτάτορα Γεώργιου Παπαδόπουλου, αλλά αστοχεί και συλλαμβάνεται.

1971: Ο Τζον Λένον αφήνει το Λονδίνο για τη Νέα Υόρκη και δεν θα επιστρέψει ποτέ σε αγγλικό έδαφος.

2004: Τελετή έναρξης των 28ων Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. 202 εθνικές αποστολές και 11.099 αθλητές παρελαύνουν στο Ολυμπιακό Στάδιο, υπό τους ήχους του DJ Tiesto. Σημαιοφόρος της ελληνικής ομάδας, ο Πύρρος Δήμας. «Μαγική η γιορτή», παγκόσμια τα εύσημα για τον καλλιτεχνικό της διευθυντή Δημήτρη Παπαϊωάννου.

*

Γεννησεις

1899: Άλφρεντ Χίτσκοκ, βρετανός σκηνοθέτης, επονομαζόμενος και «μετρ του σασπένς».

1913: Μακάριος, πρώτος πρόεδρος της Κύπρου, που μαζί με τον Γεώργιο Γρίβα ηγήθηκαν του αγώνα της ανεξαρτησίας από τους Άγγλους.

1927: Φιντέλ Αλεχάντρο Κάστρο Ρους, ηγέτης της Κούβας.

1936: Κώστας Χατζής, τραγουδοποιός.

*

Θανατοι

1863: Ευγένιος Ντελακρουά, γάλλος ρομαντικός ζωγράφος.

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Επέτειοι: Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας
ΓΕΓΟΝOΤΑ
1851: Ο μηχανικός Άιζαακ Σίνγκερ πατεντάρει την ποδοκίνητη
ραπτομηχανή. Λίγο αργότερα, με κεφάλαιο 40 δολαρίων, θα ιδρύσει την
εταιρία που φέρει το όνομά του.
1908: Κυκλοφορεί στους δρόμους του Ντιτρόιτ το πρώτο αυτοκίνητο της
Ford με την ονομασία «Model T». Κοστίζει 900 δολάρια και θεωρείται το
πρώτο λαϊκό αυτοκίνητο.
1932: Σπουδαία αρχαιολογικά ευρήματα ανακαλύπτονται στην αρχαία
αγορά των Αθηνών. Μεταξύ άλλων, βρέθηκαν και τα ψηφοδέλτια
εξοστρακισμού του Αριστείδη.
1953: Η Σοβιετική Ένωση πραγματοποιεί με άκρα μυστικότητα την
πρώτη δοκιμή βόμβας υδρογόνου.
1981: Η ΙΒΜ κυκλοφορεί στην αγορά τον πρώτο προσωπικό ηλεκτρονικό υπολογιστή (PC), στην τιμή των
1.565 δολαρίων.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
1949: Μαρκ Νόπφλερ, κιθαρίστας και τραγουδιστής των «Dire Straits».
ΘΑΝΑΤΟΙ
323 π.Χ: Διογένης, κυνικός φιλόσοφος.
30 π.Χ: Κλεοπάτρα, βασίλισσα της Αιγύπτου. Λέγεται ότι άφησε μία ασπίδα (μικρό φαρμακερό φίδι) να τη
δαγκώσει στο στήθος για να μην δει το θρίαμβο του Οκταβιανού Αύγουστου.
1964: Ίαν Φλέμινγκ, άγγλος δημοσιογράφος, συγγραφέας και άνθρωπος των μυστικών υπηρεσιών, που
έγραψε σειρά μυθιστορημάτων με ήρωα τον Τζέιμς Μποντ.
2005: Γιώργος Ζωγράφος, ηθοποιός και τραγουδιστής, εμβληματική μορφή του «Νέου Κύματος».

Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

11 Αυγούστου

11 Αυγούστου

*

Γεγονoτα

1875: Στο Λόγο του Θρόνου που εκφωνεί ο βασιλιάς Γεώργιος Α' στη βουλή διακηρύσσεται η Αρχή της Δεδηλωμένης. Στο εξής, η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης θα ανατίθεται μόνο σε όποιον έχει τη «δεδηλωμένη» πλειοψηφία της βουλής. Ο λόγος του βασιλιά γράφτηκε από τον πρωθυπουργό Χαρίλαο Τρικούπη.

1934: Οι πρώτοι κατάδικοι φτάνουν στις φυλακές του νησιού Αλκατράζ στον κόλπο του Σαν Φραντσίσκο.

1962: Η ΕΣΣΔ εκπλήσσει τον κόσμο, στέλνοντας δυο πυραύλους στο διάστημα, μέσα σε 24 ώρες.

1983: Διορίζεται στο Πρωτοδικείο Πειραιά η Αργυρώ Χουδεστανάκη, η πρώτη ελληνίδα εισαγγελέας.

1993: Οι πρέσβεις των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ υιοθετούν ομόφωνα στις Βρυξέλλες τα σχέδια αεροπορικής δράσης στη Βοσνία. Ο ΟΗΕ ανακοινώνει ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας έκανε αποδεκτό το σχεδιασμό του ΝΑΤΟ.

*

Γεννησεις

1716: Ευγένιος Βούλγαρης, κερκυραίος λόγιος και κληρικός.

1864: Ελευθέριος Βενιζέλος, κορυφαίος νεοέλληνας πολιτικός. Διετέλεσε πρωθυπουργός από το 1910 έως το 1915 και από το 1928 έως το 1932.

1947: Γιώργος Καρατζαφέρης, ευρωβουλευτής και πρόεδρος του ΛΑΟΣ.

1960: Δημήτρης Ζερβουδάκης, θεσσαλονικιός τραγουδοποιός.

*

Θανατοι

1956: Τζάκσον Πόλοκ, αμερικανός ζωγράφος. Σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.

Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

10 Αυγούστου

10 Αυγούστου

Γιορτάζουν: Λαυρέντιος

*

Γεγονoτα

1675: Ο βασιλιάς της Μ. Βρετανίας, Κάρολος Β', θέτει το θεμέλιο λίθο του αστεροσκοπείου του Γκρήνουιτς.

1913: Υπογράφεται η Συνθήκη του Βουκουρεστίου, που θέτει τέλος στον Β' Βαλκανικό Πόλεμο.

1920: Ο σουλτάνος Μεχμέτ ΣΤ' υπογράφει τη Συνθήκη των Σεβρών, που βάζει την οριστική «ταφόπλακα» στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η Ελλάδα κερδίζει εδάφη και γίνεται «η χώρα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών» σύμφωνα με τον Ελευθέριο Βενιζέλο.

1948: Αρχίζει την τηλεοπτική του διαδρομή το πρόγραμμα Candid Camera, που από πολλούς θεωρείται ως το πρώτο δείγμα ριάλιτι σόου.

1953: Καταστροφικός σεισμός πλήττει τα Επτάνησα, με αποτέλεσμα 871 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους, 1.690 να τραυματιστούν και 145.052 να μείνουν άστεγοι. Ζάκυνθος και Ιθάκη υφίστανται ολοκληρωτική καταστροφή.

1969: Η Coca Cola κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά.

*

Γεννησεις

1918: Αλέξης Σολωμός, σκηνοθέτης του θεάτρου.

1947: Ίαν Άντερσον, άγγλος μουσικός, η ψυχή του συγκροτήματος «Jethro Tull».

1960: Αντώνιο Μπαντέρας, ισπανός ηθοποιός.

*

Θανατοι

2001: Γιάννης Φλερύ, χορευτής και χορογράφος.

Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

9 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

9 Αυγούστου
Επέτειοι: Παγκόσμια Ημέρα Ιθαγενών

*

Γεγονoτα

480 π.Χ: Η Μάχη των Θερμοπυλών. 300 Σπαρτιάτες και 700 Θεσπιείς υπό τον Λεωνίδα αντιμετωπίζουν υπέρτερες περσικές δυνάμεις και πίπτουν επί του πεδίου της μάχης.

1173: Αρχίζει να κατασκευάζεται, από τον αρχιτέκτονα Μπονάνο Πιζάνο, το καμπαναριό του Καθεδρικού Ναού της Πίζας. Θα ολοκληρωθεί 199 χρόνια αργότερα και θα μείνει στην ιστορία ως ο Κεκλειμμένος Πύργος της Πίζας, επειδή από την αρχή της κατασκευής του παρουσίαζε κλίση.

1945: Η δεύτερη ατομική βόμβα πέφτει στο Ναγκασάκι.

1974: Ο αμερικανός πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον παραιτείται, εξαιτίας του σκανδάλου «Watergate». Νέος πρόεδρος, ο 38ος, ορκίζεται ο αντιπρόεδρος Τζέραλντ Φορντ.

1979: Το αγγλικό παραλιακό θέρετρο στο Μπράιτον αποκτά την πρώτη παραλία γυμνιστών.

*

Γεννησεις

1938: Όττο Ρεχάγκελ, γερμανός προπονητής ποδοσφαίρου, υπό την καθοδήγηση του οποίου η Εθνική Ελλάδος κατέκτησε το 2004 το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.

1957: Μέλανι Γκρίφιθ, αμερικανίδα ηθοποιός.

1963: Γουίτνεϊ Χιούστον, αμερικανίδα τραγουδίστρια της σόουλ.

*

Θανατοι

1823: Μάρκος Μπότσαρης, αγωνιστής της ελληνικής επανάστασης του 1821.

1975: Ντμίτρι Σοστακόβιτς, ρώσος συνθέτης.

8 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

8 Αυγούστου

Γιορτάζουν: Τριαντάφυλλος, Τριανταφυλλιά
Επέτειοι: Παγκόσμια Ημέρα Οργασμού

*

Γεγονoτα

1841: Ρήξη Όθωνα – Μαυροκορδάτου, από την άρνηση των ανακτόρων να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα.

1963: Η μεγάλη ληστεία του τραίνου στην Αγγλία, με λεία 2 εκατομμύρια λίρες, ανήμερα των 34ων γενεθλίων του εγκεφάλου της Ρόναλντ Μπιγκς.

1990: Το Ιράκ προσαρτά το Κουβέιτ και ο αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους στέλνει στρατεύματα στη Σαουδική Αραβία για να ανακαταλάβουν το Εμιράτο.

1992: Η εθνική ομάδα μπάσκετ των ΗΠΑ, που για πρώτη φορά εμφανίζεται με την επωνυμία «Dream Team» και επαγγελματίες παίκτες, κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, νικώντας στον τελικό την Κροατία με 117-85.

*

Γεννησεις

1879: Εμιλιάνο Ζαπάτα, μεξικάνος επαναστάτης.

1906: Αλέξης Μινωτής, ηθοποιός.

1937: Ντάστιν Χόφμαν, αμερικάνος ηθοποιός.

*

Θανατοι

1973: Νίκος Ζαχαριάδης, κομμουνιστής πολιτικός, Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ (1935-1956), μια από τις πιο πολυσυζητημένες και αμφιλεγόμενες προσωπικότητες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.

2003: Αντώνης Σαμαράκης, συγγραφέας. («Ζητείται Ελπίς», «Λάθος»)

2004: Δημήτρης Παπαμιχαήλ, ηθοποιός.

Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

7 Αυγούστου του 1876. Η πιο διάσημη κατάσκοπος του κόσμου γεννήθηκε στην Ολλανδία





Μάτα Χάρι
1876 – 1917
Η πιο διάσημη κατάσκοπος του κόσμου γεννήθηκε στην Ολλανδία, στις 7 Αυγούστου του 1876, με το όνομα Μαργκαρίτ Γκερτρούντι Ζελ. Το ερωτικό της ταμπεραμέντο φάνηκε από πολύ νωρίς, όταν εκδιώχθηκε από το σχολείο της, επειδή συνελήφθη να ερωτοτροπεί με τον διευθυντή. Στα 18 της παντρεύτηκε έναν σκωτσέζο αξιωματικό του Ναυτικού, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, όμως χώρισε 12 χρόνια αργότερα, λόγω του άστατου χαρακτήρα της.
Το 1905 αναζήτησε την τύχη της στο Παρίσι, όπου εργάστηκε ως χορεύτρια σε καμπαρέ της εποχής και γρήγορα απέκτησε μεγάλη φήμη, με το όνομα Μάτα Χάρι, που σε ινδονησιακή διάλεκτο σημαίνει «μάτι μιας νέας αυγής».
Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γάλλοι της προσέφεραν ένα εκατομμύριο φράγκα για να αξιοποιήσει το διεθνές δίκτυο εραστών της, κατασκοπεύοντας τους Γερμανούς. Για το σκοπό αυτό πραγματοποίησε πολλά ταξίδια στην Ευρώπη και κατά την τελευταία αποστολή της στην Ισπανία, αποπλάνησε τον γερμανό στρατιωτικό ακόλουθο, προκειμένου να του εκμαιεύσει απόρρητα σχέδια. Εκείνος με τη σειρά του υπονόησε μέσω τηλεγραφήματος στους δικούς του ότι η Μάτα Χάρι αποδέχθηκε να δουλεύει για όφελος της Γερμανίας.
Αν και αυτό δεν αποδείχθηκε ποτέ, με την επιστροφή της στο Παρίσι συνελήφθη από τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες, δικάστηκε με συνοπτικές διαδικασίες και στις 15 Οκτωβρίου του 1917 εκτελέστηκε ως διπλή πράκτορας και υπεύθυνη για το θάνατο χιλιάδων στρατιωτών.

6 Αυγούστου του 1999: Η Ρίτα Σακελλαρίου πέθανε στις 6 Αυγούστου του 1999, χτυπημένη από την επάρατο νόσο.






Η Ρίτα Σακελλαρίου πέθανε στις 6 Αυγούστου του 1999, χτυπημένη από την επάρατο νόσο.
Ρίτα Σακελλαρίου
Μία από τις γνήσιες λαϊκές φωνές, η Ρίτα Σακελλαρίου γεννήθηκε στη Σητεία της Κρήτης, στις 22 Νοεμβρίο υ του 1934. Έχασε τον πατέρα της στον εμφύλιο και παντρεύτηκε από ανάγκη, σε ηλικία 14 ετών. Από αυτό το γάμο απέκτησε δύο παιδιά και όταν χώρισε έπιασε δουλειά ως εργάτρια στα Λιπάσματα, στου Παπαστράτου, ακόμα και στη χωματερή. Ως τραγουδίστρια πρωτοεμφανίστηκε στο Μύλο, στο Πέραμα. Εκεί την ανακάλυψε ο Στέλιος Χρυσίνης που της έδωσε τα πρώτα της τραγούδια. Έπειτα βρέθηκε στο Φαληρικό, στις Τζιτζιφιές, να κάνει σεγκόντα στον Βασίλη Τσιτσάνη και τον Γιάννη Παπαϊωάννου, με τους οποίους συνεργάστηκε οχτώ χρόνια και λίγο αργότερα έγινε «πρώτο όνομα» στην «Τριάνα» του Χειλά με το τραγούδι «Ιστορία μου, αμαρτία μου». Στο μεταξύ, είχε γνωρίσει το δεύτερο σύζυγό της, τον παλαιστή Σιδηρόπουλο, με τον οποίο άνοιξαν το κέντρο «Κουίν Αν» στην εθνική οδό. Από τα τραπέζια του πέρασαν ορισμένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής, όπως ο τότε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Σπύρος Άγκνιου, ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ο Αντονι Κουίν και η Μελίνα Μερκούρη, για να απολαύσουν τα σουξέ της Ρίτας: «Παράνομή μου αγάπη», «Κάθε ηλιοβασίλεμα», «Αν κάνω άτακτη ζωή». Πιστός θαυμαστής της ήταν βέβαια και ο Ανδρέας Παπανδρέου, που ήθελε πάντα να του τραγουδά και να χορεύει το «Αυτός ο άνθρωπος, αυτός». Η χρυσή εποχή του «Κουίν Αν» κράτησε πέντε χρόνια, όσο και ο δεύτερος γάμος της, από τον οποίο απέκτησε ακόμα τρία παιδιά. Όταν πήγε στη «Νεράιδα», μαζί με την Άννα Βίσση, ο κόσμος την αναγνώρισε μόνο από τη φωνή. Είχε αδυνατίσει πολύ κι είχε βαφτεί ξανθιά. Τότε, το 1986, ο Νίκος Καρβέλας της πρότεινε να κάνουν δίσκο. Η «Γάτα» («Είναι γάτα ο κοντός με τη γραβάτα») ήταν το σουξέ που δεν περίμενε από το δίσκο «Αρέσω». Ακολούθησαν «Οι σαραντάρες=δύο εικοσάρες», «Αυτός ο έρωτας, αυτό το αγόρι», αλλά και το «Εγώ δεν πάω Μέγαρο».Η Ρίτα Σακελλαρίου πέθανε στις 6 Αυγούστου του 1999, χτυπημένη από την επάρατο νόσο.
Δισκογραφία
1970 - Κάθε ηλιοβασίλεμα
1971 - Το ξεκίνημα
1973 - Ιστορία μου
1974 - Σε τραγούδια του Γιώργου Μανίσαλη
1976 – Μποέμικα και άλλα
1976 – Πορτραίτα (συλλογή)
1977 – Είναι αλήθεια
1977 – Γιώργος Κατσαρός - Τα παιδιά της πιάτσας (συμμετοχή)
1979 – Ρίτα Σακελλαρίου
1980 - Ρίτα Σακελλαρίου 2
1981 - Παληά ρεμπέτικα και άλλα
1981 - Διάφοροι – Τα λαϊκά της νύχτας (συμμετοχή)
1981 – Τα σουξέ (συλλογή)
1982 – Έχω κι’ εγώ τα δικά μου
1983 – Ρεμπέτικα και παλιά λαϊκά 2
1983 – Στης νύχτας τα μονοπάτια
1984 – Γόρδιος δεσμός
1984 - Διάφοροι – Τα λαϊκά της νύχτας Νο2 (συμμετοχή)
1985 – 15 Χρόνια Σακελλαρίου (συλλογή)
1985 – Διάφοροι – Τα λαϊκά της νύχτας (συμμετοχή)
1986 - Αρέσω
1987 – 14 Από τα ωραιότερα τραγούδια μου (συλλογή)
1987 – Οι 40άρες = 2 20άρες
1988 - Περιπέτεια
1989 – Αυτός ο έρωτας αυτό τ’ αγόρι
1990 – 20 Μεγάλες επιτυχίες (συλλογή)
1990 – 20 Μεγάλες επιτυχίες Νο2 (συλλογή)
1990 – Κώστας Καπνίσης – Τραγούδια από τον Ελληνικό κινηματογράφο
1990 – Τραγουδώντας τις εποχές 13
1991 – Εγώ η Ρίτα
1991 – Διάφοροι – Κινηματογράφος & Τραγούδι
1992 – Η Ελλάδα όλη θέλει
1993 – Εγώ δεν πάω μέγαρο
1994 – Η Ιστορία μου 1970-1994 (συλλογή)
1994 – Παλιά ρεμπέτικα και άλλα (συλλογή) επανέκδοση
1995/05 – Και ξανά ερωτευμένη
1995 – Τα πρώτα μου τραγούδια 1968-1972 (συλλογή)
1996 – 16 Ζεϊμπέκικα (συλλογή)
1996 - Παλιά ρεμπέτικα και άλλα 2
1996/10 – Τα γλέντια της Ρίτας
1997/06 – Να κρατάμε επαφή
2000/05 – Τα τραγούδια της Ρίτας Νο1 (συλλογή)
2000/05 – Τα τραγούδια της Ρίτας Νο2 (συλλογή)
2003/10 – 36 Μεγάλες επιτυχίες (συλλογή)
2005/04 - Οι 40άρες = 2 20άρες (επανέκδοση)
2005 - Universal Masters Collections (συλλογή)
2006 - Σαράντα χρόνια Ιστορία (συλλογή)

Πέμπτη 5 Αυγούστου 2010

5 Αύγουστου 480 π.Χ «μολών λαβέ» (=«αφού / εφόσον έρθεις, πάρ'τα» ή κατά την πιο γνωστή μετάφραση «έλα να τα πάρεις»)

5 Αύγουστου 480 π.Χ






5 Αύγουστου 480 π.Χ: Στα Στενά των Θερμοπυλών, ο αρχηγός των Ελλήνων, Λεωνίδας, απαντά «Μολών Λαβέ» στην πρόταση του βασιλιά των Περσών, Ξέρξη, να παραδώσει τα όπλα.
Λεωνίδας
Ο Λεωνίδας ο Α' (περίπου 540 π.Χ. – 480 π.Χ.) ήταν βασιλιάς της Σπάρτης από τη δυναστεία των Αγιαδών. Ήταν ένας από τους τέσσερις γιους του Αναξανδρίδα (ή Αλεξανδρίδα αλλιώς) από τον πρώτο γάμο του πατέρα του (Δωριέας, Λεωνίδας, Κλεόμβροτος).
Βιογραφία
Στο θρόνο ανέβηκε το 488 π.Χ. μετά τον ετεροθαλή αδελφό του, τον οποίο ο πατέρας του είχε αποκτήσει από τη δεύτερη σύζυγό του, τον Κλεομένη Α΄. Ο Λεωνίδας, καθότι τριτότοκος γιος, δεν περίμενε ότι θα γινόταν βασιλιάς. Όμως ο Κλεομένης εξορίστηκε και τελικά πέθανε σε μια φυλακή της Σπάρτης και ο Δωριεύς είχε πεθάνει στη Σικελία οδηγώντας μια ομάδα μισθοφόρων.
Αν όντως γεννήθηκε το 540 π.Χ., τότε το 510 π.Χ. πρέπει να ήταν σε ηλικία γάμου. Είτε παντρεύτηκε μια γυναίκα το όνομα της οποίας αγνοούμε, οπότε και χώρισε αργότερα, είτε έμεινε ανύπαντρος μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 490 π.Χ., όταν παντρεύτηκε τη Γοργώ, η οποία ήταν κόρη του αδελφού του, Κλεομένη Α'. Εκείνη την εποχή, ήταν φυσιολογικό οι βασιλείς να παντρεύονται κοντινά συγγενικά τους πρόσωπα για να διατηρήσουν το βασιλικό αίμα. Ο Λεωνίδας με τη Γοργώ απέκτησαν ένα γιο, τον Πλείσταρχο, γεγονός που τον καθιστούσε ισότιμο με τους τριακόσιους, οι οποίοι επιλέχθηκαν να τον συνοδέψουν στις Θερμοπύλες εν μέρει επειδή είχαν όλοι τους γιο. Ο Λεωνίδας με αυτό τον τρόπο επέλεξε πως όποιοι μαχητές θα πήγαιναν να πολεμήσουν έπρεπε να είχαν τουλάχιστον ένα γιο, ώστε να διατηρηθεί η γενιά τους. Από τους δυο βασιλιάδες της Σπάρτης θέλησε να πάει ο Λεωνίδας, υπακούοντας και σε ένα χρησμό του μαντείου των Δελφών που έλεγε: "Ή πόλη της Σπάρτης θα σβηστεί από το χάρτη ή θα θρηνήσει τον βασιλιά της".
Μάχη των Θερμοπυλών
Ο Λεωνίδας ανέλαβε την ηγεσία του συμμαχικού ελληνικού στρατού και κατάφερε με επιτυχία να τους κρατήσει ενωμένους και να ξεχάσουν τις διαφορές τους. Η στρατιωτική του ευφυΐα έγινε εμφανής στις Θερμοπύλες με το τρόπο που παρέταξε τα στρατιωτικά τμήματα και με τη ταχύτητα με την οποία τα ενάλλασσε στο πεδίο της μάχης. Ταυτόχρονα έδειξε και τον ηρωισμό του: όταν ο Ξέρξης του απέστειλε αγγελιαφόρο και του ζήτησε να παραδώσει τα όπλα και να παραδοθεί, ο Σπαρτιάτης βασιλιάς απάντησε «Μολών λαβέ», δηλαδή «Έλα να τα πάρεις», θέλοντας έτσι να τον προκαλέσει να δώσει μάχη και να αποδείξει την αξία του.
Ο βασιλιάς Λεωνίδας έπεσε μαχόμενος κατά των Περσών στο σημείο των Θερμοπυλών και έγινε σύμβολο πατριωτικής αυτοθυσίας. Μπροστά στις πολυπληθείς δυνάμεις των Περσών ο Λεωνίδας με 300 Σπαρτιάτες και 700 Θεσπιείς οχυρώθηκαν στις Θερμοπύλες, όπου μετά από προδοσία του Εφιάλτη, εξοντώθηκαν όλοι.

Αρχαιότητα
Η θυσία του Λεωνίδα και των 300 συμπολεμιστών του έγινε διαχρονικό σύμβολο και στη θέση που έπεσε ο Λεωνίδας και οι συμπολεμιστές του οι αρχαίοι έστησαν μνημείο με χαραγμένο πάνω του το γνωστό επίγραμμα του Σιμωνίδη:
Ὦ ξεῖν’, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε
κείμεθα, τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι.
Που σημαίνει: "Ξένε, πες στους Λακεδαιμόνιους ότι κοιτόμαστε εδώ, πιστοί στους νόμους τους".
Μετά τη μάχη στις Θερμοπύλες στήθηκε ένας πέτρινος λέοντας για να θυμούνται όλοι το όνομα του βασιλιά που έπεσε στο σημείο εκείνο. Τα λείψανά του στάλθηκαν για ταφή στη Σπάρτη το 440 π.Χ..


Επιρροή στις τέχνες
Πολλοί καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν από τον αρχαίο Σπαρτιάτη βασιλιά και γύρισαν ταινίες ή ζωγράφισαν πίνακες, ενώ και πολλοί συγγραφείς έγραψαν βιβλία με θέμα τον ηρωισμό του και την ιδεολογία της αυτοθυσίας για την επιβίωση της κοινότητας. Η φιγούρα του Λεωνίδα έγινε κεντρικός πρωταγωνιστής στα παρακάτω καλλιτεχνικά και συγγραφικά έργα:
• Στην περιήγηση στην Πελοπόννησο, που συνέγραψε τον 15ο αιώνα ο Ιταλός έμπορος και περιηγητής Κυριάκος Αγκωνίτης (λατ: Ciriaco di Ancona).
• Στα επιγράμματα του Αναγεννησιακού Ιταλού Λουίτζι Αλαμάνι (λατ: Luigi Alamanni).
• Στη μελέτη "De iure regni apud Scotos" (1579) του Σκωτσέζου ιστορικού και λόγιου Τζωρτζ Μπιουκάναν (αγγλ: George Buchanan).
• Στη μελέτη "Des Cannibals" (1580) του Γάλλου λόγιου Μισέλ ντε Μονταίνι (γαλ: Michel de Montaigne).
• Στο βιβλίο "Dialogues des Morts" του Γάλλου λόγιου Φρανσουά Φενελόν (γαλλ: Francois de Salignac Fenelon).
• Στο θεατρικό έργο "Pausanias" (1696) των Άγγλων Τόμας Σάουθερν (αγγλ: Thomas Southerne) και Χένρυ Περσέλ (αγγλ: Henry Purcell).
• Στο ποίημα "Leonidas" (1737) του Άγγλου λόγιου και ποιητή Ρίτσαρντ Γκλόβερ (αγγλ: Richard Glover) γνωστός στην εποχή του και με το παρωνύμιο "Λεωνίδας", λόγω της λατρείας του για την αρχαία Σπάρτη και των ιδανικών που αυτή αντιπροσώπευε.
• Στο θεατρικό έργο "Combat des Thermopyles" (1794) που παίχτηκε στην Γαλλία.
• Στο ποιητικό έργο "Προσκύνημα του Childe Harold" (1812) του Λόρδου Βύρωνα.
• Στο πίνακα "Thermopyles" (1814) του Γάλλου ζωγράφου Ζακ Λουί Νταβίντ (γαλ: Jacques Louis David).
• Στη τραγωδία "Leonidas" (1825) του Γάλλου ποιητή και συγγραφέα Μισέλ Πισά (γαλ: Michel Pichat).
• Στο ποίημα "Les Trois Cents" (1873) του Γάλλου ποιητή και συγγραφέα Βίκτωρος Ουγκό (γαλ: Victor Hugo).
• Στις ποιητικές συλλογές "Lieber der Griechen" του Γερμανού συνθέτη και ποιητή Βίλχεμ Μύλλερ (γερμ: Wilhelm Muller).
• Στη ταινία "The 300 Spartans" (1962) του Πολωνού σκηνοθέτη Ρούντολφ Μάτε (πωλ: Rudolph Mate).
• Στο βιβλίο "Ασπίδα της Σπάρτης" (λατ:Il Spartano, 1988) του Ιταλού αρχαιολόγου Μάσιμο Μανφρέντι (λατ: Massimo Manfredi).
• Στο βιβλίο "Πύλες της Φωτιάς" (αγγλ: Gates of Fire, 1998) του Αμερικανού συγγραφέα Στήβεν Πρέσφιλντ (αγγλ: Steven Pressfield) το οποίο μάλιστα αποτελεί και βιβλίο ύλης στη Στρατιωτική Ακαδημία Αμερικανών Πεζοναυτών.
• Στο κόμικς "300" τoυ Αμερικανού σχεδιαστή Φρανκ Μίλλερ (αγγλ: Frank Miller) που ύστερα γυρίστηκε και σε ταινία με το όνομα "300" το 2006 από τον Αμερικανό σκηνοθέτη Ζακ Σνάιντερ (αγγλ: Zack Snyder).
http://www.youtube.com/watch?v=i2L1mPSSc4k

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010






4 Αύγουστου 1865: Ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» του Διονύσιου Σολωμού καθιερώνεται ως εθνικός ύμνος της Ελλάδας.
Ύμνος εις την Ελευθερίαν. 4-8-1865 Με Βασιλικό Διάταγμα καθιερώθηκε ως Εθνικός Ύμνος της Ελλάδας.
http://www.youtube.com/watch?v=j_u5NfDR7AA
Ύμνος εις την Ελευθερίαν
Ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν είναι ο εθνικός ύμνος της Ελλάδας και της Κύπρου.
Το ποίημα γράφτηκε από τον Διονύσιο Σολωμό τον Μάιο του 1823 στην Ζάκυνθο και ένα χρόνο αργότερα τυπώθηκε στο Μεσολόγγι. Το ποίημα συνδυάζει στοιχεία από τον ρομαντισμό αλλά και τον κλασικισμό. Οι στροφές που χρησιμοποιούνται είναι τετράστιχες ενώ στους στίχους παρατηρείται εναλλαγή τροχαϊκών οκτασύλλαβων και επτασύλλαβων. Το 1828 μελοποιήθηκε από τον Κερκυραίο Νικόλαο Μάντζαρο πάνω σε λαϊκά μοτίβα, για τετράφωνη ανδρική χορωδία. Από τότε ακουγόταν τακτικά σε εθνικές γιορτές, αλλά και στα σπίτια των Κερκυραίων αστών και αναγνωρίστηκε στη συνείδηση των Ιονίων ως άτυπος ύμνος της Επτανήσου. Ακολούθησαν και άλλες μελοποιήσεις από τον Μάντζαρο (2η το 1837 και 3η το 1839-΄40), ο οποίος υπέβαλλε το έργο του στον βασιλιά Όθωνα (4η «αντιστικτική» μελοποίηση, Δεκέμβριος 1844).
Παρά την τιμητική επιβράβευση του μουσικοσυνθέτη Μάντζαρου με τον Αργυρό Σταυρό του Τάγματος του Σωτήρα (Ιούνιος 1845) και του Διονυσίου Σολωμού με Χρυσό Σταυρό του ίδιου Τάγματος (1849), το έργο (και ειδικά η πρώτη μελοποίησή του) διαδόθηκε μεν ως «θούριος», αλλά δεν υιοθετήθηκε ως ύμνος από τον Όθωνα. Ο Μάντζαρος το 1861 επανεξέτασε για 5η φορά το έργο, αυτή τη φορά σε ρυθμό εμβατηρίου κατά παραγγελία του υπουργού Στρατιωτικών.
Όταν ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄ επισκέφθηκε την Κέρκυρα το 1865, άκουσε την εκδοχή για ορχήστρα πνευστών της αρχής της πρώτης μελοποίησης που έπαιζε η μπάντα της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κερκύρας και του έκανε εντύπωση. Ακολούθως με Βασιλικό Διάταγμα του Υπουργείου Ναυτικών (υπουργός Δ. Στ. Μπουντούρης) που το χαρακτήρισε «επίσημον εθνικόν άσμα» και διατάχθηκε η εκτέλεσή του «κατά πάσας τας ναυτικάς παρατάξεις του Βασιλικού Ναυτικού». Επίσης ενημερώθηκαν οι ξένοι πρέσβεις, ώστε να ανακρούεται και από τα ξένα πλοία στις περιπτώσεις απόδοσης τιμών προς τον βασιλιά της Ελλάδος ή την Ελληνική Σημαία. Από τότε θεωρείται ως εθνικός ύμνος της Ελλάδος.
Το σύνολο της πρώτης μελοποίησης του «Ύμνου εις την Ελευθερίαν» τυπώθηκε για πρώτη φορά σε 27 μέρη στο Λονδίνο το 1873, ένα χρόνο μετά το θάνατο του συνθέτη του. Ο αντισυνταγματάρχης ε.α. Μαργαρίτης Καστέλλης, πρώην διευθυντής Μουσικού Σώματος, διασκεύασε τον «Εθνικό Ύμνο» για μπάντα, κι αυτή η μεταγραφή (από την οποία απουσιάζει η σύντομη εισαγωγή) παίζεται από τις στρατιωτικές μπάντες ως σήμερα. Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι στα επτανησιακά μουσικά αρχεία σώζονται διασκευές του έργου για μπάντα χρονολογούμενες τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1840.
Το ποίημα «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» αποτελείται από 158 τετράστιχες στροφές• από αυτές οι 24 πρώτες στροφές καθιερώθηκαν ως εθνικός ύμνος το 1865. Από αυτές μόνο οι δυο πρώτες είναι εκείνες που ανακρούονται και συνοδεύουν πάντα την έπαρση και την υποστολή της σημαίας και ψάλλονται σε επίσημες στιγμές και τελετές. Κατά τη διάρκεια της ανάκρουσής του αποδίδονται ορθίως τιμές στρατιωτικού χαιρετισμού «εν ακινησία».
Χρησιμοποιείται επίσης ως εθνικός ύμνος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ύμνος εις την Ελευθερίαν
(οι πρώτες στροφές του ποιήματος)
Μονοτονικό σύστημα

Σε γνωρίζω από την κόψη
του σπαθιού την τρομερή,
σε γνωρίζω από την όψη
που με βία μετράει τη γη.

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Εκεί μέσα εκατοικούσες
πικραμένη, εντροπαλή,
κι ένα στόμα ακαρτερούσες,
«έλα πάλι», να σου πει.

Άργειε νάλθει εκείνη η μέρα,
κι ήταν όλα σιωπηλά,
γιατί τά 'σκιαζε η φοβέρα
και τα πλάκωνε η σκλαβιά.

Πολυτονικό σύστημα (Όπως έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός)
Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψι
τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,
σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψι,
ποῦ μὲ βία μετράει τὴν γῆ.

Ἀπ' τὰ κόκκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὢ χαῖρε, Ἐλευθεριά!

Ἐκεῖ μέσα ἐκατοικοῦσες
πικραμένη, ἐντροπαλή,
κ' ἕνα στόμα ἀκαρτεροῦσες,
ἔλα πάλι, νὰ σοῦ πῇ.

Ἄργιε νὰ 'λθῃ ἐκείνη ἡ 'μέρα,
καὶ ἦταν ὅλα σιωπηλά,
γιατὶ τἄσκιαζε ἡ φοβέρα
καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά.






Τον Εθνικό Ύμνο της Ελλάδος αποτελούν οι δύο πρώτες στροφές του ποιήματος "Ύμνος εις την Ελευθερίαν". Γράφτηκε το Μάιο του 1823 στη Ζάκυνθο από τον ποιητή Διονύσιο Σολωμό. Ένα χρόνο αργότερα δημοσιεύτηκε στο Μεσολόγγι και τον ίδιο χρόνο ο Φωριέλ το συμπεριέλαβε στη συλλογή των ελληνικών δημοτικών τραγουδιών. Το 1828, ο Νικόλαος Μάντζαρος, κερκυραίος μουσικός και φίλος του Σολωμού, μελοποίησε το ποίημα, με βάση λαϊκά μοτίβα, για τετράφωνη ανδρική χορωδία, αλλά όχι ως εμβατήριο. Έκτοτε ο "Ύμνος εις την Ελευθερίαν" ακουγόταν τακτικά σε εθνικές γιορτές.

Το 1844 το ποίημα μελοποιήθηκε για δεύτερη φορά από τον Μάντζαρο και υποβλήθηκε στον βασιλέα Όθωνα με την ελπίδα να γίνει δεκτό ως εθνικός ύμνος. Παρά την τιμητική επιβράβευση του Ν. Μάντζαρου με τον Αργυρό Σταυρό του Τάγματος του Σωτήρα και του Δ. Σολωμού με Χρυσό Σταυρό του ίδιου Τάγματος, το έργο διαδόθηκε μεν ως "θούριος" αλλά δεν εγκρίθηκε ως ύμνος.
Το 1861 ο Υπουργός των Στρατιωτικών ζήτησε από τον Μάντζαρο να συνθέσει εμβατήριο πάνω στον "Ύμνο εις την Ελευθερίαν". Ο μουσικός μετέβαλε τον ρυθμό του ύμνου του Σολωμού σε ρυθμό εμβατηρίου και το 1864, μετά την ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα, ο "Ύμνος εις την Ελευθερίαν" καθιερώθηκε ως εθνικός ύμνος. Ο εθνικός ύμνος, μαζί με τη μουσική του, τυπώθηκε για πρώτη φορά σε 27 κομμάτια, το 1873, στο Λονδίνο.

Το ποίημα "Ύμνος εις την Ελευθερία" αποτελείται από 158 τετράστιχες στροφές από αυτές οι 24 πρώτες στροφές καθιερώθηκαν ως Εθνικός Ύμνος, το 1865. Από αυτές οι δυο πρώτες είναι εκείνες που ανακρούονται και συνοδεύουν πάντα την έπαρση και την υποστολή της σημαίας και ψάλλονται σε επίσημες στιγμές και τελετές. Κατά τη διάρκεια της ανάκρουσης αποδίδονται τιμές χαιρετισμού.

Τρίτη 3 Αυγούστου 2010

3 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ Στο βουητό του ποταμού ακούω τη φωνή σου. Toυ Μανώλη Κατσούλη


3 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2010 Ανατολή Ήλιου: 05:28
Δύση Ήλιου: 19:33
Σελήνη 23 ημερών
Συντάχθηκε απο τον ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ Καθημερινή Ηλεκτρονική Εφημερίδα. Designed by KTG Solutions
Software released under the GNU/GPL License.

http://www.epikoinonia-arg.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=18936%3Al-to-&catid=20%3A2010-06-28-15-24-31&Itemid=66

«Ξέρω να γράφω όμορφους στίχους πάνω στον πηλό και στο χαρτί, οι λέξεις τρέχουν σαν το γάργαρο νερό των ποταμών στο μυαλό μου και έχουν την ομορφιά, την πληρότητα και τις εναλλαγές της μουσικής των ήχων και της παλίρροιας των κυμάτων της θάλασσας. Άκουσε ένα ποίημα που ταίριαξα τώρα έτσι, όπως σε κοιτάζω καταπονημένο, θαλασσοδαρμένο και με άρρωστο βλέμμα από τον πόθο που σου φτιάχνει το κορμί μου με το βασιλικό και ίσως θεϊκό αίμα που τρέχει στις διαφανείς φλέβες και αναζωογονεί τις νεανικές ροδοκόκκινες, καμπυλωτές σάρκες μου».
Ο Ηλέας κοίταξε, ανήμπορος να αντιδράσει, τις καφετιές συναρπαστικές χάντρες των ματιών της που μάζευαν τις αχτίδες του ηλιοβασιλέματος και τους τέσσερις ανέμους του θεού και τις καθρέπτιζαν με εκτυφλωτική λάμψη στα μάτια του.


«Ντάνια», της είπε «είμαι κατενθουσιασμένος μαζί σου. Πρέπει να ομολογήσω ότι αντιμετώπισες με περίσσια τόλμη την περιπέτειά μας. Ακόμη πρέπει να ξέρεις ότι τα ξέπλεκα μαλλιά σου έτσι, απλά όπως γυαλίζουν είναι πιο όμορφα χωρίς τις χρυσές μέλισσες και πεταλούδες».
Άπλωσε τα στιβαρά χέρια του και με αργές κινήσεις ξεκούμπωσε την αραχνοΰφαντη ρόμπα της που αποκάλυψε ένα θεϊκό καλλίγραμμο αλλού σοκολατένιο και αλλού χιονάτο σώμα όπου η επιδερμίδα της μ’ ένα εκατομμύριο βαθιές μικρές κελαηδιστές φωνούλες, μ’ ένα δισεκατομμύριο αρωματικές μυρωδιές, μ’ ένα τρισεκατομμύριο δονητικές αφές τον προσκαλούσε σ' ένα παιχνίδι που μπορούσε να αγγίξει τα όρια της πλημμυρίδας του θανάτου. Κάθε τρίχα από τα πανέμορφα μαλλιά της του χάραζε ξυραφιές στο κορμί λες και εκατομμύρια πλάσματα πάνω τους είχαν την εντολή να τον στείλουν στον άλλο κόσμο χωρίς καμία ελπίδα γυρισμού ή διαφυγής. Η κόλαση των αλυσιδωτών εκρήξεων που προκαλούσε το φούντωμα των μορίων στα σωθικά του συνεχιζόταν σα ντόμινο στα δάκτυλα, στα νύχια, στους καρπούς, στους αγκώνες, στην αναπνοή, στα γέλια, αφού μαχόμενοι εξωτικοί τιμωροί ακτινοβολούσαν με τα φλογοβόλα τους ένα εκατομμύριο εγερτήρια των απανταχού στρατιωτών των αισθήσεών του. Το μυαλό του, λες και καταστροφικές πυρκαγιές το πυρπολούσαν, ήταν έτοιμο να διαρρήξει το τσουρουφλισμένο κρανίο του κι έμοιαζε με υπό κατάληψη φυλακή. Ας ήταν να εκτιναχθεί με τη ταχύτητα της ιδέας προς το άπειρο σύμπαν χωρίς καμιά πιθανότητα, σύμφωνα με τη σύνθεση των πιθανοτήτων, να επιστρέψει και να πέσει πίσω στη γη. Ας ήταν. Ίσως μόνο έτσι θα είχε τις ελάχιστες ελπίδες να γλίτωνε. Με αργές κινήσεις τύλιξε τα χέρια του γύρω της και την έσφιξε πάνω του. Εκείνη έκανε να τραβηχτεί αλλά αυτός δε χαλάρωσε την αγκαλιά του.
Η Ντάνια τότε τραγούδησε τους αυτοσχέδιους στίχους της:

«Στο βουητό του ποταμού ακούω τη φωνή σου.
Στα άνθη της αμυγδαλιάς βλέπω το δάκρυ σου.
Χωρίς εσένα η ομορφιά της φύσης με πληγώνει.
Αισθάνομαι στο φέγγος του πρωινού τη θλίψη σου.

Χρυσές πεταλούδες κι ασημένιες μέλισσες.
Στον πατέρα μου πηγαίνετε το ραβασάκι.
Περνάω καλά, γιατί είμαι με τον αγαπημένο μου.
Κάτω από έναν ολόχρυσο ήλιο.

Στο αφρισμένο κύμα διακρίνω την οργή σου.
Στου Φεγγαριού τη μοναξιά βλέπω τη μοίρα σου.
Χωρίς εσένα η ομορφιά της φύσης με πληγώνει.
Αισθάνομαι στο ηλιοβασίλεμα τη θλίψη σου».

Στα μάτια του Ηλέα τρεμόπαιξε μια φλογισμένη διάθεση.
Η Ντάνια έκλεισε τα μάτια και στα τυφλά, αφού ψήλωσε σηκώνοντας τις μύτες των δακτύλων των ποδιών της, έψαξε με τα χείλη της τα χείλη του και με κινήσεις που έκαναν κάθε της πράξη και κάθε στιγμή της να μοιάζει με μια θαρραλέα διαμαρτυρία για την τύχη τους του είπε αποφασιστικά:
«Είμαι τρελή για σένα. Έχει ανάψει μέσα μου η φλόγα του πάθους και με παρασέρνει με απέραντη τρυφερότητα στο αποκορύφωμα της ερωτικής πανδαισίας».
MAΝΩΛΗΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ

3 Αυγούστου

Τι συνέβη σαν σήμερα 3 Αυγούστου 1843

















ΤΡΙΤΗ
3
ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
Ανατολή Ήλιου: 05:28
Δύση Ήλιου: 19:33
Σελήνη 23 ημερών
1843: Στην Αθήνα, οι επαναστάτες με επικεφαλής το συνταγματάρχη Καλέργη υποχρεώνουν τον Όθωνα να παραχωρήσει Σύνταγμα.

ΤΙΜΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΘΩΝΑ
Με το υπ αριθ 95 διάταγμα του Οθωνα, απενεμήθη, στις 28 Απριλίου 1844, αργυρό αριστείο, για την προσφορά τους στους αγώνες του Εθνους για την απελευθέρωσή του από τον Τουρκικό ζυγό, τα χρόνια 1821-1829, στους κάτωθι Ποριώτες :
Αντώνιον Ι. Κιζάνην, Λεονάρδο Σ.Κριεζή, Γεώργιο Πάνου Καλή, Σπυρίδωνα Α. Μάνεση, Ιωάννη Καρά, Σταμάτη Κριεζή, Παναγιώτη Σταλαπάτα, Χατζή Χούθη, Μάνθο Γ.Δουζίνα, Σταύρο Ι. Μεθενίτη, Κυριάκο Καραδήμα, Ευστάθιο Δουζίνα, Δαμιανό Χ. Πιπίνο, Νικόλαον Καράτσην, Νικόλαον Σπαλιέρην, Δημήτριον Τρατολόν, Γεώργιον Ι. Κιζάνην, Αλέξανδρο Δουζίνα, Ιωάννην Κολοκούβαρον, Πέτρο Πρωτόπαππα, Αναστάσιον Α. Οικονόμου, Κυριάκο Βατικιώτη, και Κυριακούλη Γ. Δουζίνα.

Αργυρό Χαλκούν
Ιδρύθηκαν με το από 20-5-1834 ΒΔ που επικυρώθηκε με το Η ψήφισμα της Εθνικής Συνέλευσης της 3ης Σεπτεμβρίου 1843.
Εξ άλλου καταρτίστηκε πίνακας των πληρεξουσίων Πόρου που εδικαιούντο χαλκούν εθνόσημον και είναι οι ακόλουθοι:
Δημήτριος Μπούντης, Σταμάτιος Δ.Κουμπής, Κωνσταντίνος Στρώσης, Σπύρος Τρατολός, Γεώργιος Τρaτολός, Δημ. Μπακάλης, Γεώργιος Μπουκάκης, Γεώργιος Τιρός, Κυρ. Αθ. Οικονόμου, Σπυρίδων Α. Κιζάνης, Νικόλαος Νταλάκος, Ιωάννης Κιζάνης, Αναγ. Κιζάνης, Αντώνιος Πανάγου, Σταμάτιος Μπορτολής, Θεοδ. Πιπίνος, Νικόλαος Μπιτούνης, Δημ. Τούλης, Δημ. Αντωνίδης, Θεοδ. Γκιωνάκης, Νικολ. Χρουσίνης, Ιωάννης Πέτρου, Κυριάκος Ρούσης, Μιχαήλ Α. Κοσμάς, Ιωάννης Μπελαβλίκης, Γεώργιος Τσιριγώτης,Δημ Κυθρής, Δημ. Στ. Γιώργης, Γιάννης Καλαφάτης, Θεοδ. Καλής, Σταμ. Αράπης, Αναγ. Τιρός, Πετρος Περαμανήλης, Αθ. Νικοκύρθης, Σταμ. Μπισπίκος, Ιωάννης Γ. Δουζίνας, Πάνος Γιαννάκος, Γεώργιος Πιπίνος, Ιωάννης Χ. Χούθης, Ευστ. Σαρής, Αντώνιος Σέρφος, Αντων. Κ. Κιζάνης, Θεόδ. Κιζάνης, Ανδ. Εμ. Γκούμας, Δημ. Α. Μεθενίτης, Γεωρ.Β. Πιπίνος, Πάνος Μπακάλης, Δημ. Λόζος, Ανδ.Στ. Παλιός, Ιωαν. Πετρονάκης, Ανδ. Κιμίνου, Δημ. Μπανάσης, Φραγκίσκος Παπαφρατζέσκου, Νικ. Σαρής, Γεώργιος Γκιούρτης και Κων.Δ. Δουζίνας.
ΣΗΜ: Το διάταγμα και τα λοιπά έγγραφα βρίσκονται στο Γενικό Αρχείο του Κράτους. Αντίγραφά τους μας παραχωρήθηκαν ευγενώς από τον κ. Νίκο Ιω. Κιζάνη.