.jpg)
+%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD.jpg)
ΤΡΙΤΗ
3
ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
Ανατολή Ήλιου: 05:28
Δύση Ήλιου: 19:33
Σελήνη 23 ημερών
1843: Στην Αθήνα, οι επαναστάτες με επικεφαλής το συνταγματάρχη Καλέργη υποχρεώνουν τον Όθωνα να παραχωρήσει Σύνταγμα.
ΤΙΜΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΘΩΝΑ
Με το υπ αριθ 95 διάταγμα του Οθωνα, απενεμήθη, στις 28 Απριλίου 1844, αργυρό αριστείο, για την προσφορά τους στους αγώνες του Εθνους για την απελευθέρωσή του από τον Τουρκικό ζυγό, τα χρόνια 1821-1829, στους κάτωθι Ποριώτες :
Αντώνιον Ι. Κιζάνην, Λεονάρδο Σ.Κριεζή, Γεώργιο Πάνου Καλή, Σπυρίδωνα Α. Μάνεση, Ιωάννη Καρά, Σταμάτη Κριεζή, Παναγιώτη Σταλαπάτα, Χατζή Χούθη, Μάνθο Γ.Δουζίνα, Σταύρο Ι. Μεθενίτη, Κυριάκο Καραδήμα, Ευστάθιο Δουζίνα, Δαμιανό Χ. Πιπίνο, Νικόλαον Καράτσην, Νικόλαον Σπαλιέρην, Δημήτριον Τρατολόν, Γεώργιον Ι. Κιζάνην, Αλέξανδρο Δουζίνα, Ιωάννην Κολοκούβαρον, Πέτρο Πρωτόπαππα, Αναστάσιον Α. Οικονόμου, Κυριάκο Βατικιώτη, και Κυριακούλη Γ. Δουζίνα.
Αργυρό Χαλκούν
Ιδρύθηκαν με το από 20-5-1834 ΒΔ που επικυρώθηκε με το Η ψήφισμα της Εθνικής Συνέλευσης της 3ης Σεπτεμβρίου 1843.
Εξ άλλου καταρτίστηκε πίνακας των πληρεξουσίων Πόρου που εδικαιούντο χαλκούν εθνόσημον και είναι οι ακόλουθοι:
Δημήτριος Μπούντης, Σταμάτιος Δ.Κουμπής, Κωνσταντίνος Στρώσης, Σπύρος Τρατολός, Γεώργιος Τρaτολός, Δημ. Μπακάλης, Γεώργιος Μπουκάκης, Γεώργιος Τιρός, Κυρ. Αθ. Οικονόμου, Σπυρίδων Α. Κιζάνης, Νικόλαος Νταλάκος, Ιωάννης Κιζάνης, Αναγ. Κιζάνης, Αντώνιος Πανάγου, Σταμάτιος Μπορτολής, Θεοδ. Πιπίνος, Νικόλαος Μπιτούνης, Δημ. Τούλης, Δημ. Αντωνίδης, Θεοδ. Γκιωνάκης, Νικολ. Χρουσίνης, Ιωάννης Πέτρου, Κυριάκος Ρούσης, Μιχαήλ Α. Κοσμάς, Ιωάννης Μπελαβλίκης, Γεώργιος Τσιριγώτης,Δημ Κυθρής, Δημ. Στ. Γιώργης, Γιάννης Καλαφάτης, Θεοδ. Καλής, Σταμ. Αράπης, Αναγ. Τιρός, Πετρος Περαμανήλης, Αθ. Νικοκύρθης, Σταμ. Μπισπίκος, Ιωάννης Γ. Δουζίνας, Πάνος Γιαννάκος, Γεώργιος Πιπίνος, Ιωάννης Χ. Χούθης, Ευστ. Σαρής, Αντώνιος Σέρφος, Αντων. Κ. Κιζάνης, Θεόδ. Κιζάνης, Ανδ. Εμ. Γκούμας, Δημ. Α. Μεθενίτης, Γεωρ.Β. Πιπίνος, Πάνος Μπακάλης, Δημ. Λόζος, Ανδ.Στ. Παλιός, Ιωαν. Πετρονάκης, Ανδ. Κιμίνου, Δημ. Μπανάσης, Φραγκίσκος Παπαφρατζέσκου, Νικ. Σαρής, Γεώργιος Γκιούρτης και Κων.Δ. Δουζίνας.
ΣΗΜ: Το διάταγμα και τα λοιπά έγγραφα βρίσκονται στο Γενικό Αρχείο του Κράτους. Αντίγραφά τους μας παραχωρήθηκαν ευγενώς από τον κ. Νίκο Ιω. Κιζάνη.
Στα χρόνια της βασιλείας του Όθωνα, οι Έλληνες ζούσαν όπως και κατά την Τουρκοκρατία αλλά βεβαίως ήταν πολύ πιο χαρούμενοι. Εργάζονταν πάλι στα χωράφια, με την κτηνοτροφία και λιγότεροι με το εμπόριο και τη βιοτεχνία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι οικογένειες φρόντιζαν να εξασφαλίζουν τα προϊόντα όλης της χρονιάς και οι γυναίκες ύφαιναν στον αργαλειό το ρουχισμό της οικογένειας. Οι πόλεις ήταν μικρές, οι δρόμοι και η συγκοινωνία, με τη μορφή που τα ξέρουμε σήμερα, ανύπαρκτα.
Οι μετακινήσεις γινόταν ή με τα πόδια ή με τα ζώα. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Αθήνα το 1832 είχε μόλις 4000 κατοίκους και την εποχή που έφυγε ο Όθωνας(1862), 43000.
Η Ταχυδρομική Υπηρεσία που οργάνωσε το Κράτος λειτουργούσε με πολλές δυσκολίες αφού και οι μετακινήσεις ήταν δύσκολες και μόνο βέβαια με ζώα αλλά και οι ληστές έκαναν συχνά επιθέσεις.
Σχολεία λειτουργούσαν μόνο σε μεγάλα χωριά(κεφαλοχώρια).
Η Αθήνα, η νέα πρωτεύουσα άρχισε να παρουσιάζει κάποια κοσμική ζωή, συναναστροφές συναντήσεις σε καφενεία ή ζαχαροπλαστεία κλπ. Στο Παλάτι γίνονταν χοροεσπερίδες, ευρωπαϊκή συνήθεια, όπου εκτός από τις γνωστές στολές των φουστανελοφόρων και τις παραδοσιακές των γυναικών, που άρεζαν ιδιαίτερα στη βασίλισσα Αμαλία, έβλεπε κανείς πλέον και "φράγκικα" ρούχα ευρωπαϊκά.
Στην αρχή αυτά τα φορούσαν μόνο οι ξένοι αλλά σιγά σιγά τα φόρεσαν και οι Έλληνες, παρόλο που κάποιοι τους κορόιδευαν. Συχνά στις γειτονιές παρακολουθούσε κανείς και πετροπόλεμο, έθιμο για ψυχαγωγία τις περισσότερες φορές, κατάλοιπο της Τουρκοκρατίας, που έδειχνε την ανωριμότητα του ελληνικού λαού. Τότε οι Βαυαροί στρατιώτες έτρεχαν να σταματήσουν το κακό.